رمانی با مضمون روان شناسی مبنی بر روزمره زدگی حاد، که در قالب زندگی خانمی به اسم کامی روایت می شود. در اثنای داستان به پیام های روانشناسانه و روزمرگی اشاره می شود و در آخر کتاب فصلی تحت عنوان کتابچۀ روزمره شناسی گنجانده شده که می تواند راهنمای مناسبی برای مخاطبین باشد. کامی در یک روز بارانی برای انجام کارهای شرکتشان به حومه ی شهر پاریس می رود. در راه اتفاقات نا خوشایندی برایش رخ می دهد و اتومبیلش آسیب می بیند. او به ناچار به دنبال کمک در جاده جنگلی به راه میفتد. خانه ای مسکونی را می یابد و از آنها درخواست کمک می کندو تا آمدن امداد در آنجا می ماند. آقای کلود دوپونتل صاحب خانه و روزمره شناس پاریسی، وقتی پریشان حالی و اشک های کامی را می بیند سر صحبت را با او باز می کند و کمی دلداری اش می دهد. کامی از مشکلات و سختی هایش و احساس مبهمی که به جانش افتاده و سرخورده اش کرده با او سخن می گوید. این آشنایی باعث ایجاد تغییر و تحول در حال و زندگی کامی می شود و روش زندگی اش را دگرگون می سازد. گزیده ای از کتاب کامی عزیز، زمان، به خودی خود مشکل به شمار نمی آد. این ذهنه که می تونه مشکل ساز بشه. اگه به خودتون تلقین کنید که زمان یک مشکله، مشکل می شه. برعکس، اگه خودتون رو متقاعد کنید که موفق خواهید شد اون رو از سر خودتون باز کنید، شانس های زیادی برای موفقیت خواهید داشت. امتحان کنید… خواهید دید که به مغزتون هر چی بگید باور می کنه. اما نگران نباشید، در آینده نزدیک به موضوع ذهن و اندیشه مثبت بیشتر می پردازیم… فعلا فکر کنید ببینید چطور می تونید خودتون رو وقف این کار کنید، حالا تو یک ربع یا نیم ساعت، شب ها یا آخر هفته ها. به یاد داشته باشید انرژی، انرژی می آره. روزهای اول، این تلاش ها براتون خیلی سخت به نظر می رسه اما به مرور این احساس کم و کمتر می شه. هر چه بیشتر تلاش کنید، بیشتر به انجام این کار علاقه مند می شید! موفق باشید، کلود.
تلگرام
واتساپ
کپی لینک