کتاب هدیه هومبولت

سال بلو در سال ۱۹۱۵ در کانادا به دنیا آمد؛ ولی تحصیلات عالی خود را در دانشگاه شیکاگو دنبال کرد. از دانشگاه‌های شیکاگو و ویسکانسین در زمینه‌های علوم انسانی و مردم شناسی فارغ‌التحصیل شد و سپس به تدریس در دانشگاه‌های پرینستون، نیویورک و مینسوتا روی آورد. ضمن مسافرت‌های متعدد به نقاط مختلف اروپا و انجام تحقیقات متنوع، به نگارش مقالات و داستان‌های کوتاه سرگرم و با بسیاری از نشریات و مجلات سرشناس جهان همکاری کرد.

شهرت سال بلو عمدتاً به خاطر نگارش داستان‌هایی است که هدفِ ارائه سرگذشت یا تشریح یک سری وقایع را دنبال نمی‌کند، بلکه در همۀ آن‌ها کوشیده تا انسان‌ها و جوامع بشری را از پشت ذره‌بین نکته‌سنجی مورد بررسی قرار دهد.

دیدگاهی که سال بلو در نوشته‌هایش دنبال می‌کند، دیدگاهی بکر است و کوشش او عمدتاً صرف بازنمایی نگرانی‌ها، قیدو‌بندهای بی‌پایه و اساس، اضطراب‌ها، دشواری‌ها و به‌طور خلاصه همه گرفتاری‌هایی می‌شود که انسان متمدن برای به بند کشیدن خودش تنیده است.

سال بلو در توصیف شخصیت‌های داستانی خود، گرفتاری‌های انسان‌ها را در پوششی از طنز قرار می‌دهد، بدان‌گونه که گه‌گاه تبسمی آمیخته به تلخی بر چهره خواننده می‌نشیند.

در سال ۱۹۶۵، جایزۀ بین‌المللی ناشران به سال بلو اعطا گردید و دیری نگذشت که جایزۀ نوبل ادبیات را نیز در سال ۱۹۷۶، از آن خود کرد.

دم را دریاب، عموزادگان، رولشتاین، مرد معلق، و این حقیقت و هدیه هامبالت از جمله آثار سال بلو است.

سهیل سُمّی مترجم اهل ایران است. او در ۱۳۴۹ در تهران متولد شد. تحصیلات متوسطه را در قائم‌شهر گذراند و سپس به ترتیب در دانشگاه علامه طباطبایی و دانشگاه تهران در رشتهٔ زبان و ادبیات انگلیسی به تحصیل پرداخت.
سهیل سمی آثار مختلفی را از نویسندگانی چون جان بارت، کازوئو ایشی‌گورو، نیل دونالد وارش، دان ناردو، مارگارت اتوود و جان آپدایک ترجمه کرده‌است. او به گفتهٔ خودش به ترجمهٔ ادبیات آمریکا و کتب حجیم علاقه دارد.
سمی را بیشتر به عنوان مترجم آثار ادبیات داستانی می‌شناسند، هرچند در کارنامه وی کتاب‌هایی در زمینه تاریخ، روان‌کاوی، روان‌شناسی، نقد ادبی، مدیریت فرهنگی و حتی توانبخشی معتادان نیز دیده می‌شود.