کتاب بار هستی قطع رقعی

 بار هستی تفکر و جستجو درباره‌ی زندگی انسان و تنهایی اش در جهان است، جهانی که در حقیقت دامی بیش نیست و بشر پر از  غرور و سرگردان، گرفتار در ریسمان‌‌های به‌هم‌تنیده‌ی آن، در تلاش است.
چگونه بار هستی را به دوش می‌کشیم؟ آیا سنگینی بار، هول‌انگیز و سبکی آن دل‌پذیر است؟ هر چقدر بار سنگین‌تر باشد، زندگی ما حقیقتر است،  در عوض، نبود آن سبب سبک‌تر شدن انسان حتی از هوا می‌شود، تا جایی که به پرواز درآید، از زمین و انسان زمینی دور گردد و به‌شکل موجودی نیمه‌واقعی درآید و حرکاتش آزاد و بی‌معنا شود.
 برداشت فلسفی و زبان نافذ کتاب،از همان آغاز خواننده را با مسائل آغازین هستی بشر روبه رو می کند و به تفکر وامی دارد ...اگرچه شخصیت های کتاب واقعی نیستند،از انسان های واقعی،بهتر درک و احساس می شوند.کوندرا در توصیف قهرمانان خود می نویسد:«شخصیت های رمانی که نوشته ام،امکانات خود من هستند که تحقق نیافته اند.بدین سبب تمام آنان را هم دوست دارم و هم هراسانمن می کنند.آنان هر کدام از مرزی گذر کرده اند که من فقط آن را دور زده ام.آن چه مرا مجذوب می کند،مرزی است که از آن گذشته ام- مرزی که فراسوی آن خویشتن من وجود ندارد.» کلودروا نویسنده ی مشهور فرانسوی،رمان کوندرا را«کتابی عظیم»توصیف می کند که چشم به آینده ی بشر دارد و می نویسد:«در بهشت رمان نویسان بزرگ،هنری جیمز- با اندکی حسادت - رمان همکار چک را ورق می زند و سر را به علامت تادیید تکان می دهد.»

معرفی مختصر کتاب "رمان "بار هستی" آخرین اثر "میلان کوندرا" نویسنده چک، تفکر و کاوش درباره زندگی انسان و تنهایی او در جهان است. جهانی که در واقع دامی بیش نیست و بشر _ مغرور و سرگردان _ در ریسمان های به هم تنیده آن تلاش می کند... کتاب، از همان آغاز خواننده را با مسائل بنیادی هستی بشر رو به رو می کند و به تفکر وا می دارد. شخصیت های رمان با بیان احساسات، تفکرات و رویاهای خود، موقعیت انسان را در برابر چشمان ما به نمایش می گذارند و تلخکامی ها و سرخوردگی هایش را می نمایانند. شخصیت جالب "توما"، عشق و حسادت "ترزا"، خیانت "سابینا"، وفاداری "فرانز" و ظلم و جوری که مردم چکسلواکی در طی قرون تحمل کرده اند. داستان رمان را جذاب... می کند.... "توما" و "ترزا" شخصیت های اصلی کتاب اند. با این که توما بهترین جراح یکی از بیمارستان های پراگ است و مایل نیست هیچ زنی به زندگی اش وارد شود، یک "رشته اتفاق شش گانه" او را به سوی "ترزا" _ که به عنوان پیشخدمت رستوران، در یک شهر کوچک کار می کند_ می کشاند. در سراشیب لغزنده "سنگینی" و به خاطر عشق ترزا _ زنی که جلوه اتفاق مطلق است _ توما آزادی، حرفه و همه چیز خود را فدا می کند. ترزا با آرمان خواهی ساده دلانه و احساسات پاک و بی آلایش خود "ابطال تمام تضادها، ابطال دو گانگی تن و روان و حتی ابطال زمان" را طلب می کند و چون تحقق خواسته هایش امکان پذیر نیست، رنج می برد و رویاهای وحشتناک می بیند...".

خاصی داشت دوست داشت کتاب زیر بغل در خیابان ها گردش کند. کتاب برای او به منزله ی عصای ظریفی بود که آدم متشخص قرون گذشته به دست می گرفت. کتاب او را از دیگران به کلی متمایز می ساخت.
مقایسه ی کتاب و عصای ظریف آدم متشخص کاملاً درست نیست. عصا علامت مشخصه ی فرد متشخص بود که از او یک شخصیت جدید و باب روز می ساخت هر چند کتاب ترزا را از زنان جوان دیگر متمایز می کرد او را به صورت یک آدم قدیمی غیر متجدد و امل در می آورد. البته او خیلی جوان بود و نمی توانست آنچه را دیگر باب روز نیست دریابد. جوانانی را که با رادیوهای ترانزیستوری پرسروصدا در اطرافش گردش می کردند احمق می پنداشت. درک نمی کرد که آنان جوانان مد روز هستند.
بنابراین مردی که او را صدا میزد در عین حال هم ناشناس و هم عضو یک گروه اخوت محرمانه بود او مؤدبانه سخن میگفت و ترزا احساس کرد روح او از طریق تمام شریانها و رگها و منفذها خود را جلوه گر می سازد تا آن مرد مشاهده اش کند.

بار هستی اثر میلان کوندرا نویسنده ی چک تفکر و کاوش درباری زندگی انسان و فاجعه ی تنهایی او در جهان است... چگونه بار هستی را به دوش میکشیم؟ آیا «سنگینی» بار هول انگیز و سیکی» آن دلپذیر است؟.....
برداشت فلسفی و زبان نافذ کتاب از همان آغاز خواننده را با مسائل بنیادی هستی بشر رو به رو می کند و به تفکر وا می دارد... اگرچه شخصیت های کتاب واقعی نیستند از انسانهای واقعی بهتر درک و احساس می شوند کوند را در توصیف قهرمانان خود می نویسد: شخصیت های رمانی که نوشته ام امکانات خود من هستند که تحقق نیافته اند. بدین سبب تمام آنان را هم دوست دارم و هم هراسانم می کنند. آنان هر کدام از مرزی گذر کرده اند که من فقط آن را دور زده ام. آنچه مرا مجذوب می کند مرزی است که از آن گذشته ام - مرزی که فراسوی آن خویشتن من وجود ندارد. کلود روا نویسنده ی مشهور فرانسوی زمان کوندرا را «کتابی عظیم توصیف می کند که چشم به آینده ی بشر دارد و می نویسد: «در بهشت رمان نویسان بزرگ هنری جیمز با اندکی حسادت - رمان همکار چک را ورق می زند و سر را به علامت تأیید تکان میدهد.