تجربهگرايي راديکال: در باب کار و نوشتار اتنوگرافيک تجربهگرايي راديکال ابتدا و پيش از هر چيز،فلسفه‌‌ي تجربه‌‌ي اشياء و اعمال است که در آن خود سوژه يک مشارکت‌‌کننده است. اهميت اين ديدگاه براي انسان‌‌شناسي اين است که بر تعاملات اتنوگرافر با کساني اصرار مي‌‌ورزد که با آنها زندگي کرده و مطالعه مي‌‌کند؛ برخلاف تجربهگرايي سنتي، که مرز معيني بين مشاهده‌‌کننده و مشاهده‌‌شونده، بين روش و موضوع، مي‌‌کشد، تجربهگرايي راديکال اعتبار چنين برشي را رد کرده و تأثير متقابل بين اين قلمروها را تبديل به کانون علاقه‌‌اش مي‌‌کند. اين تعامل مشاهده‌‌کننده و مشاهده‌‌شونده است که اساسي است. عادت ما به خارج کردن تجربه‌‌ي زيسته‌‌ي مشاهده‌‌کننده از حوزه‌‌ي مشاهده‌‌شونده بر اين مبنا که «مزاحم‌‌شونده» است، حيله‌‌اي براي آرام کردن اضطراب است نه قاعده‌‌اي از روش علمي.
تلگرام
واتساپ
کپی لینک