کتاب عقاید یک دلقک نشر مجید

زمانی هاینریش بل گفته بود که به عنوان یک رمان نویس تنها دو مضمون توجه او را جلب میکند عشق و دین بل به این باور رسیده بود که قدرت دین قادر است عشق را برباید. او هم چنین ناظری تیزبین در باب هیجانات مختلف برای به خشم آوردن کلیسا بود نمونه امروزی آن ازدواج دگرباشان است. این تعارضات زمینه ساز پیدایی داستانها و رمانهای بسیاری شده و از جمله آنها باید رمان ۱۹۶۳ بل را به شمار آوریم. عقاید یک دلقک به سرعت در شمار پرفروشترین رمانها قرار گرفت و مدت ها یکی از محبوب ترین رمانهای بل بود. این کتاب احتمالاً نافذترین اثر او و از نظر عاطفی ثمره تجربه نبرد مرگ آمیز عشق و دین است. این که در پایان به نظر میرسد که نبرد به هر چیز مگر بی ثمری منتهی می شود بدان جهت است که ما هانس اشنایر را خیلی بهتر و صمیمانه تر از ماری شریک عشقی در سایه مانده اش میشناسیم. 

من بیست و یک سال داشتم و ماری نوزده سال. یک شب خیلی ساده به اتاقش رفتم تا با او همان کاری را بکنم که مردان و زنان با یک دیگر می کنند. او را در آن بعد از ظهر با زوفنر دیده بودم که با هم از کلوب جوانان دست در دست هم خارج میشدند هر دو لبخند زنان و مشاهده این صحنه دردی را در سینه ام ریخت او هیچ ربطی به زوفنر نداشت و این دست در دست داشتن احمقانه مرا دیوانه کرده بود تقریباً همه می دانستند که زوفنر بیشتر به اعتبار پدرش مطرح است که توسط نازی ها اخراج شده. او معلم مدرسه بود و بعد از جنگ از بازگشت به عنوان مدیر به مدرسه یی که در آنجا تدریس میکرد خودداری کرد. کسی حتا خواسته بود که او را به مقام وزارت برساند اما او خشمگین شده و گفته بود: من معلم هستم و میخواهم معلم بمانم او مردی بلند قامت و آرام بود و در مقام معلم او را تا حدودی کسالت آور یافتم. زمانی جانشین معلم زبان آلمانیمان شده بود و برایمان شعر میخواند شعری درباره ليلوفی ' جوان و زیبا. تا آنجا که به مدرسه مربوط میشود نظر من اهمیتی ندارد. 

عقايد يک دلقك نافذترين اثر هاینریش بل و از نظر عاطفی شهره نبرد مرگ آمیز عشق و دین است. این کتاب واگویه های بیمارگونه نیشداری است که به یاری آنها راوی داستان «هانس اشتایر در سن بلوغ فکری بیست و هشت سالگی ظرف چهار ساعت پاره پاره زندگی گذشته را کنار باش دیگر می نشاند. او يك دوره هیجده ساله خاطرات را مرور میکند. از آخرین سالهای حاکمیت آلمان نازی تا دهه شصت آشوب زده آن چه در طول این صفحات باز گفته می شود، تراژدی و غمنامه آدم بی دینی است که دختر دینداری را دوست می دارد؛ نراژدی پسری است که نمی تواند پدر و مادرش را دوست ندارد مرد جوانی که آینده ی روشنی پیش روی خویش نمی بیند. در این داستان بل تصویری عمیقا طنز آمیز از آلمان بعد از جنگ عرضه می دارد. تصویر ملتی است که همگی نازی های سابق هستند به است تظاهر به پشیمانی و انکار گذشته خود می کنند و تصویر کلیسای كاتوليك تكون بختی است که قرار است نماد اخلاقیات گران قدری باشد که از گام های زمانه خود عقب مانده است و جوانان گم کرده راهی چون هانس که به اختیار یا بی اختیار آن سوی رفاه بعد از جنگ آلمان باقی مانده اند.