اورسولا لو گویین در سال ۱۹۲۹ در شهر برکلی کالیفرنیا به دنیا آمد. او دختر آلفرد کروبر مردم‌شناس و تئودورا کروبر، نویسنده‌ی کتاب «ایشی در دو عالم» و کتاب‌های دیگر است. او در دانشگاه‌های رادکلیف و کلمبیا تحصیل کرد و در طی سال تبادل دانشجو و استاد در پاریس با یک تاریخ‌شناس به نام چارلز لو گویین ازدواج کرد. نوشته‌های او در انتشارات‌هایی که در زمینه‌های علمی_‌تخیلی شاخص بودند و همچنین دیگر انتشارات مانند فنتستیک، امیزینگ، پلی بوی و هاروارد اددوکیت به چاپ رسید.

سال ۱۹۷۲ خانم لو گویین جایزه‌ی هوگو -قدیمی‌ترین و یکی از معتبرترین جوایز در زمینه‌ی داستان‌نویسی علمی_‌تخیلی- را برای رمان «بهترین کلمه برای جهان جنگل است» از آن خود کرد. سال ۱۹۷۳ به خاطر مجموعه‌داستانِ کسانی که از خیر اُمِلاس گذشتند، برنده‌ی جایزه‌ی هوگو برای بهترین داستان کوتاه شد. روز پیش از انقلاب، در سال ۱۹۷۴، برنده‌ی جایزه‌ی سال ۱۹۷۴ نبیولا -معتبرترین جوایز در زمینه‌ی داستان‌نویسی علمی‌_تخیلی و خیال‌پردازی- برای بهترین داستان کوتاه شد.

کتاب «ساحری از دریازمین»، نخستین مجموعه از چندگانه خانم لو گویین، به عنوان برترین کتاب سال ۱۹۶۹ و برنده‌ی جایزه‌ی بوستون گلوب اعلام شد. دو اثر بعدی او نیز به نام «مقبره‌های آتوان» و «دورترین کرانه»، در سال ۱۹۷۳، در زمینه‌ی کتاب کودکان برنده‌ی جایزه‌ی کتاب ملی امریکا شدند. در بین دیگر داستان‌های بلند خانم لو گویین می‌توان به سری کتاب‌های آکومن شامل کتاب‌های «دنیای روکانون»، «سیاره‌ی تبعیدشدگان»، «شهر اوهام» و «دست چپ تاریکی»، که برنده‌ی برترین رمان سال ۱۹۶۹ شد، و کتاب «محرومان» که برنده‌ی بهترین رمان سال ۱۹۷۴ جوایز هوگو و نبیولا بود، اشاره کرد. همچنین جایزه‌ی استاد بزرگ گاندالف در سال ۱۹۷۹ و جایزه‌ی استاد بزرگ در سال ۲۰۰۳ به او اعطا شد.