تیک نات هان (زاده ۱۱ اکتبر سال ۱۹۲۶) راهب بودایی، کنش‌گر صلح، نویسنده، شاعر، معلم و مؤسس پالم ویلج تریدیشن است که از لحاظ تاریخی، الهام‌بخش اصلی بودیسم کنش‌گر شناخته شده است. نات هان که او را «پدر ذهن‌آگاهی» نیز می‌دانند، تأثیر عمده‌ای بر رویه‌های غربی بودیسم و ذهن‌آگاهی داشت.
در اواسط دهه ۶۰، نات هان مدرسه جوانان برای خدمات اجتماعی را تأسیس کرد. او در سال ۱۹۶۶، پس از ابراز مخالفت با جنگ و امتناع از جانبداری از ویتنام تبعید شد. در سال ۱۹۶۷، مارتین لوتر کینگ جونیور او را نامزد جایزه صلح نوبل کرد. دوران تبعید برای او که بخشی از آن در فرانسه سپری شد، فرصتی بود تا چندین صومعه در سراسر جهان تأسیس کند. دورانی که بسیار هم طولانی شد تا آنکه درنهایت دولت ویتنام، در سال ۲۰۰۵، اجازه بازگشت او به کشورش را صادر کرد؛ اما در سال ۲۰۰۹ حکم تعطیلی مرکز ذن او را، که در لام دونگ واقع شده بود، صادر کرد و برای همه‌ی فعالیت‌های نات هان نیز محدودیت‌هایی وضع کرد.
در اندیشه‌ی تیک نات هان رنج کشیدن جنبه‌های مثبت فراوانی دارد. او در جایی گفته، اگر رنج کشیدن را به‌خوبی آموخته باشید، بسیار کمتر رنج می‌برید و درنهایت آگاه خواهید شد که از رنج برای رسیدن به شادکامی و خوشحالی بهره ببرید. به گفته‌ی نات هان شادی و رنج توامان در کنار یکدیگرند و این‌ها دو روی یک سکه‌اند.
تیک نات هان در بیست و دومین روز از ژانویه سال ۲۰۲۲ چشم از جهان فروبست.
