جهت اطلاع از کتاب های جدید این نویسنده روی دکمه خبرم کن کلیک کنید.
جمشید خانیان
جمشید خانیان (متولد ۱۳۴۰ در آبادان) از نویسندگان برجسته‌ی معاصر ایران در حوزه‌ی ادبیات کودک و نوجوان و رمان بزرگسال است. آثار او به دلیل پرداختن به مسائل اجتماعی، روانشناختی و تاریخی با نثری شاعرانه و عمیق شناخته می‌شوند. در ادامه، به تفصیل به زندگی، سبک و مهم‌ترین آثار او می‌پردازیم:
زندگینامه و پیشینه‌ی فرهنگی
تولد و تحصیلات:
متولد ۱۳۴۰ در آبادان، شهری که تأثیر عمیقی بر فضای داستان‌هایش گذاشته (به ویژه در آثار مرتبط با جنگ ایران و عراق).
تحصیلات دانشگاهی در رشته‌ی مهندسی شیمی، اما علاقه‌ی او به ادبیات موجب شد به صورت حرفه‌ای به نویسندگی بپردازد.
فعالیت‌های ادبی:
آغاز نویسندگی از دهه‌ی ۱۳۶۰ با تمرکز بر ادبیات کودک و نوجوان.
عضو شورای کتاب کودک و از چهره‌های مؤثر در توسعه‌ی ادبیات نوجوان ایران.
سبک و درون‌مایه‌های آثار
خانیان در آثارش به موضوعاتی می‌پردازد که اغلب فراتر از ادبیات صرفاً سرگرم‌کننده هستند:
مسائل اجتماعی و روانشناختی:
تمرکز بر بحران‌های هویتی نوجوانان، مشکلات خانواده‌های ایرانی و چالش‌های مهاجرت.
مثال: رمان «هستی» که به تأثیر جنگ بر زندگی یک نوجوان می‌پردازد.
تاریخ و اسطوره:
استفاده از عناصر تاریخی و اسطوره‌ای برای بازتاب مسائل امروز.
مثال: «شب‌گرد» (بازآفرینی داستان سیاوش از شاهنامه در فضایی معاصر).
نثر شاعرانه و نمادین:
زبان او ایجازی، تصویری و مملو از استعاره است که مخاطب نوجوان و بزرگسال را به تفکر وا می‌دارد.
تمرکز بر ادبیات جنگ:
بازتاب غیرمستقیم جنگ ایران و عراق در بسیاری از آثارش، بدون شعارزدگی.
مهم‌ترین آثار
الف) ادبیات نوجوان
«هستی» (۱۳۸۸):
روایت زندگی نوجوانی به نام «هستی» که درگیر تنش‌های خانوادگی و اجتماعی پس از جنگ است.
برنده‌ی کتاب سال جمهوری اسلامی ایران و جایزه‌ی شهید حبیب غنی‌پور.
«چشم‌های سیاه دانی» (۱۳۹۵):
داستان مهاجرت یک نوجوان افغانستانی به ایران و چالش‌های هویتی او.
«لالایی برای دختر مرده» (۱۳۹۲):
ترکیب واقعیت و خیال در روایتی از مرگ یک دختر نوجوان بر اثر بیماری.
