ادواردو گالئانو، نویسنده، خبرنگار و رمان‌نویس اهل اروگوئه، در ۳ سپتامبر ۱۹۴۰، در مونته ویدئو زاده شد. خانواده‌اش کاتولیک و اروپایی‌تبار بودند. در نوجوانی به کارهای مختلفی روی آورد. در جریان کودتای ۲۸ جون ۱۹۷۳، به‌سبب عقاید آزادی‌خواه و چپ‌گرایش، دستگیر و زندانی شد. از این رو، ناگزیر به ترک موطنش گشت و به آرژانتین رفت. در همان دوران، کتاب «شریان‌های باز امریکای لاتین» که از آثار برجسته‌ی اوست و تاکنون به زبان های گوناگونی از جمله فارسی برگردان شده است، به چاپ رسید؛ اما بنا به دلایلی سیاسی، چاپ و مطالعه آن در آرژانتین و شیلی و اروگوئه ممنوع اعلام شد. در ۲۰۰۹، رئیس‌جمهور وقت ونزوئلا، هوگو چاوز، این اثر گران‌سنگ و سترگ را به باراک اوباما، رئیس‌جمهور ایالات متحده، هدیه داد.

گالئانو در ۱۹۷۶، به اسپانیا نقل مکان کرد و اثر معروف دیگرش، «حافظه‌ی آتش» را در آنجا نگاشت. او پس از گذشتِ یک دهه، در ۱۹۸۵، به کشورش بازگشت و در ۱۳ آوریل ۲۰۱۵، بر اثر سرطان ریه در زادگاهش درگذشت.

گالئانو را می‌توان از نویسندگان برجسته و تأثیرگذار معاصر برشمرد. او با الهام از مبارزات رهبران آزادی‌خواه و دانشجویان و پیروان آنان، که برای برپایی حکومتی عدالت‌محور می‌جنگیدند، در مسیر بهبود اوضاع امریکای لاتین گام‌ها برداشت و بسیار کوشید و همواره با امید به آینده‌ای دور از استعمار اقتصادی و حاکمیت غربی می‌نگریست.

گالئانو می‌کوشید بشریت را به تأمل در ساختار فلسفه و حقوق مدنی جهان غرب وادارد که «چگونه انسانیت می‌تواند، بدون عنصر عدالت، خود را معنا کند؟»، چگونه نیمی از بشریت در دنیای غرب، همواره در طول تاریخ، قربانی تاخت‌وتازهای عقاید و مذاهب گوناگون، از ارسطو گرفته تا سن پدرو، شده‌اند و ساده‌ترین حقوقشان نادیده انگاشته شده است؟ اما در این میان، عده‌ای با اتکا به نیروی خرد و خودباوری، این تبعیضات و یورش‌ها را تاب نیاورده و در میانه‌ی این میدان قد علم کرده و از توانایی‌هایی که پروردگار در وجودشان به ودیعه نهاده است، گفته‌اند.