کتاب بیابان گردی در ایران

عمق و مدت زمانی که زمین در اثر بارش مرطوب می ماند تابعی از بافت خاک و میزان تبخیر است. در خاکهای درشت دانه آب به سرعت به سمت پایین حرکت میکند و از منطقه ی ریشه ی گیاهان خارج میشود در خاکهای ریزدانه هیگروسکوپی در قسمت فوقانی می ماند همان طور که تبخیر از سطح خاک به عمق میرسد از میزان و شدت آن کاسته میشود. ممکن است عمق ۵ تا ۱۰ سانتی متری خاک طی ۵ تا ۲۵ روز خشک شود، اما عمق زیر ۳۰ سانتی متر قادر است ماه ها آب را حفظ کند.

بیش تر آب به وسیله نیروهای مویینگی وگیاهان با نمک از مهم ترین روشهای شگفت انگیز سازگاری گیاهان در بیابان، ذخیره ی آب در ساقه و برگ های گوشتی است. این گیاهان توانایی آن را دارند که مقدار قابل ملاحظه ای آب در بافت های گوشتی خود ذخیره و هنگام نیاز از آن استفاده کنند. با این روش، علاوه بر آب توانایی ذخیره و رقیق سازی نمکهای جذب شده از خاک شور را نیز پیدا میکنند. ذخیره ی نمک سبب ایجاد پدیده ی حیاتی به نام تعدیل اسمزی در گیاهان شور پسند (هالوفیت )می شود. در زمینهای شور در صورت جذب آب تراکم املاح در اطراف ریشه بالا می رود.

عکس ۱۶ گز (Tamarix) با تراون

ساقه هایش مازاد نمک را دفع میکند ساقه ی گز دست بکشیم و آن را بچشیم دوری آن را به خوبی احساس خواهیم کرد تصویر ساقه های نمک پوش گونه ای گز را در اطراف جاده ی تهران - قم نشان می دهد.

هرگاه سفری به کویر و بیابان داشتیم فقدان ره توشه ای از جنس کتاب را احساس میکردیم. کتابی که پاسخ گوی سؤالها و روشنگر چراها و چگونه ها باشد. این کتاب بر آن است تا با زبانی ساده مبین دنیای پر رمز و راز و افسونگر بیابان باشد و خواننده را با اقلیم رستنیها جانوران و فرهنگ مردمان این وادی پیوند دهد. به علاوه با ایجاد ارتباط با مردمان بومی هم امکان سفری متفاوت و پر بار را برای افراد با به سفر فراهم نماید هم انگیزه ی مردمان بومی را برای ماندن و حفظ طبیعت و فرهنگ افزون کند.