کتاب وسایل پزشکی کاربرد و ایمنی جلد دوم

کتاب وسایل پزشکی کاربرد و ایمنی به استفاده عملی از تجهیزات پزشکی و ریسک های ایمنی مرتبط با آنها می پردازد. این کتاب برای افرادی که در بخش خدمات سلامت به گونه ای با تجهیزات پزشکی در ارتباط بوده و مسئول ایمنی بیماران می باشند در نظر گرفته شده است.

بدون بکارگیری تجهیزات پزشکی موفقیت پزشکی نوین کمتر بوده و در نتیجه جان بسیاری از انسانها نجات پیدا نمی کرد. در عین حال وسایل پزشکی می توانند باعث وقوع حوادثی نیز بشوند که با درک اصول زیربنایی از وقوع آنها می توان جلوگیری کرد. با کسب دانش و آگاهی بیشتر میتوان در موارد غیر قابل انتظار آماده تر بوده و در شرایطی که نیاز به برنامه ریزی قبلی برای مراقبت از بیمار نمی باشد سریع تر وارد عمل شد.

کتاب وسایل پزشکی کاربرد و ایمنی با افزایش سطح آگاهی از نحوه عملکرد تجهیزات پزشکی و آنچه که میتواند باعث بروز خطا و اشکال شود، استفاده ایمن از این تجهیزات را توصیه میکند خوانندگانی که در استفاده از وسایل خاص متخصص میباشند متوجه خواهند شد توضیحات مطرح شده در این کتاب فقط جزئیات لازم برای این هدف را بیان می کنند و این کتاب به عنوان جایگزینی به جای کتابچه های دستور العمل یا نظامنامههای ایمنی در نظر گرفته نشده است.

در متن این کتاب مثالهایی وجود دارند که هم جالب و هم ترسناک می باشند و همگی بدون ذکر نام افراد به مردم واقعی باز میگردند مولفان این کتاب با دقت از تغییر هرگونه جزئیاتی در این گزارشات اجتناب نموده اند. اغلب این مثال ها از نشریات سالیانه و مجلات پزشکی و بعضی از آنها از نشریات وسایل پزشکی ایمنی و استانداردهای بیولوژیکی گزارشات پزشکان و آژانسهای نظارت بر تولیدات خدمات سلامت باز

داخلی تنها راه چاره است مفاصل لگن و زانو اغلب باز سازی می شوند ولی سایر مفاصل نظیر مفصل شانه و مفصل کارپومتاکارپال شست با ممکن است با آرتروپلاستی درمان شود.

انواع پروتزها

یک پروتز ارتوپدی ممکن است وسیله ای باشد که با عمل جراحی به طور کامل به جای قسمتهای استخوانی خارج شده به صورت ایمپلنت کامل جایگزین شود و یا ممکن است تنها جایگزین قسمتی از مفصل شده و به عنوان ایمپلنت جزئی مطابق شکل ۱۱۰ مورد استفاده قرار گیرد. در موارد نادری نیز پروتزها ممکن است جایگزین سطح مفصلی یا خود مفاصل شوند. نوع دوم ممکن است در حالتیکه رباطهای مفصل کاملا سالم باشند کفایت کند. مزیت چنین ایمپلنتهای ساده ای نیاز به عمل جراحی کم هزینه تر و ساده تر است.

در ایمپلنت های کامل سطوح مفصلی از مواد مناسب تر دیگری ساخته شده اند در نتیجه سائیدگی و فرسایش کمتری نسبت به زمانی که همه قسمت ها از یک نوع ماده ساخته شده باشند از مزیتهای این نوع طراحی است مثلا در یک ایمپلنت لگن سر فمور ممکن است از فلز و کاپ استابولار از پلی اتیلن ساخته شود برای کاهش سائیدگی سر پروتز به طور قابل ملاحظه ای نسبت به سر فمور طبیعی کوچکتر بوده و قطر آن حدود ۵۰ میلیمتر است؛ قطر ایمپلنتهای معمول ۳۲ و ۲۲ میلیمتر است. امروزه سرامیکها نیز برای سطوح مفصلی بکار می روند.

تثبیت پروتز

پروتزهای ارتوپدی اغلب به وسیله سیمان استخوان که شامل پلی متیل متاکریلات با سرعت گیرش بالا است و میتواند در طول فرایند کاشت پروتز را در محل تثبیت کند به ساختارهای مجاور متصل میشوند از معایب این مواد این است که در طول زمان سخت و ترد شده و آن بخشهای خورد شده ممکن است باعث ایجاد درد شوند. ضمنا به طور کامل زیست سازگار نبوده و ممکن است باعث ایجاد فیبروز در حد فاصل سیمان و استخوان شوند در همان زمان بافت استخوانی دوباره تشکیل شده و منجر به تضعیف ثبات و کاهش پایداری می شود.