کتاب آموزش مهارتهای زندگی 3

تعلیم و تربیت عقلانی - هیجانی در اوایل دهه ۱۹۷۰ بارقه امیدی در چشمان آلبرت الیس بود. یکی از اولین تبعات آن هم مدرسه زندگی بود که مؤسسه زندگی عاقلانه نیویورک آن را اداره می کرد. از آن زمان تا به حال متولیان تعلیم و تربیت و متخصصان سلامت روان در استفاده از دو مهارت تفکر عاقلانه و مدیریت هیجانی خود برای بالا بردن سلامت روان کودکان و نوجوانان، پیشرفت های مهمی کرده اند. یکی از این پیشرفتها کارهای بسیار ارزشمند و خلاقانه آن ورنون است؛ ورنون مربی و مشاور برجسته ای است و کتاب دو جلدی او که برنامه درسی تربیت عقلانی هیجانی میباشد در مدارس و مراکز مشاوره امریکا و خارج از آمریکا تدریس می شود. دکتر ورنون در این کتاب جدید و مهم راه و رسم تبدیل کودکان امروز به بزرگ سالان شاد خودپذیر و کارآمد فردا را یاد میدهد کودکان امروز نه تنها با مشکلات متداول رشدی مواجه هستند بلکه هزاران فشار روانی غیر قابل تصور نسلهای قبل را نیز باید تحمل کنند. ما به عنوان مربی پدر و مادر و متخصصان سلامت روان باید تمام امکانات و منابع خود را بسیج کنیم تا فرزندانمان را از تحقیر کردن خودشان تفکر نا معقول هیجانات عاجز کننده و رفتارهای ناکام کننده مصون نگه داریم.

کم خوری و پرخوری عصبی، دو اختلال خوردن شدید هستند. اشخاص در کم خوری عصبی به خودشان گرسنگی میدهند چون از چاقی میترسند آنها تصورات نادرستی درباره ی بدن خود دارند و با اینکه وزنشان به تدریج کم میشود خودشان را همچنان چاق می دانند. شخص مبتلا به این اختلال دائماً با غذا مشغله ی ذهنی دارد و نگران نحوه و مقدار غذا خوردنش است. این وسواس و مشغله ی ذهنی با غذا به زندگی اجتماعی و تحصیلی او لطمه می زند چون نمیخواهد دیگران متوجه ترس اش از غذا خوردن شوند و او را مسخره کنند. کم خوری عصبی بسیار مهم است و زندگی شخصی را تهدید میکند. اگر به قدر کافی غذا نخورید اندام های تان از کار می افتند. اما پرخوری عصبی با کم خوری عصبی فرق دارد شخص پرخور در هر وعده مقدار زیادی غذا میخورد نام این عمل او لف لف خوردن است. آدم پرخور بعد از غذا خوردن در خودش حالت تهوع ایجاد میکند گاهی اوقات هم به ملین ها پناه میبرد. یک نمونه ی لف لف خوردن خوردن چند بسته چیپس بزرگ بعد از خوردن چند ساندویچ یک بسته کلوچه و دو لیوان بزرگ شیر کاکائو و بستنی است با توجه به اینکه شخص پرخور دوست ندارد چاق شود با تخلیه ی معده، مثلاً از طریق ایجاد تهوع خود را از غذاهای خورده شده خلاص می کند. پرخوری عصبی با غذاخوردن به خاطر گرسنگی یا زیاد خوردن فرق دارد. آدمی که زیاد غذا می خورد، لف لف غذا نمی خورد و بعد از غذا خوردن به پاکسازی معده رو نمی آورد. در ضمن نوع غذای خورده شده و محل غذا خوردنش را پنهان نمی کند. کشتی گیرانی که میخواهند وزن خود را بالا ببرند معمولاً دچار پرخوری عصبی می شوند. غذا خوردن پرخورها تکانشی است و گاهی اوقات برای خرید غذا، پول می دزدند. پرخوری عصبی بسیار جدی است و وجه مشخصه ی آن لف لف خوردن / پاکسازی معده است.