کتاب خط آبی کمرنگ

تو ترجمان جهانی بگوچه می بینی؟ حسین منزوی

هر روایت شخصی در پژوهش دانشگاهی نوعی ضد روایت است نسبت به سیمای عینیت گرا بی چهره خنثی و ظاهراً بی طرف جریان رایج در پژوهش آکادمیک و من همین را میخواستم روایتهای این کتاب که از آبان ۱۳۹۴ تا مهر ۱۳۹۸ به درازا پایید تعهد زودهنگام من بود به حیات دانشگاهی ام میخواستم متنی دانشگاهی بنویسم که رنگ و بویی از من داشته باشد، نگاه و دیدگاهم را انعکاس دهد و بگوید که در این نقطه از جهان که ایستاده ام چگونه خود و دیگریهای پیرامونم را درک و فهم میکنم میخواستم با روایت های شخصی خود روحی تازه به کالبد بیجان پژوهش دانشگاهی بدمم و خارج از ساختار غالب و استاندارد شده دانشگاهی بنویسم؛ در فضایی که بتواند نحوه مواجهه و تأثرات شخصی انسان از آنچه میکاود را بیان کرده و نشان دهد که چگونه نظام اخلاقی و عاطفی ،پژوهشگر بر دانشی که پدید می آورد و مهارت هایی که از آن بهره میگیرد تأثیر میگذارد چیزهای دیگری هم میخواستم. دوست داشتم کتابم متنی الهام بخش و نوید دهنده باشد امید داشتم با این کتاب...

در مجموع اگرچه تعالیم و ورزشهای زایمان طبیعی در این دوره خیلی به کار من نیامد ولی آشنایی با این ماما نظام فکری من را در رابطه با مراکز درمانی به هم ریخت. من که تا پیش از این طبق تعریف، چنین مکانهایی را محلی برای نجات جان انسانها و مراقبت دلسوزانه از آنها و بهروزی افراد آسیب دیده می دانستم حالا به رقابتهای غیر حرفه ای و سلطه روابط پولی پی می بردم که به وجود نوعی بحران در روابط انسانی دلالت داشت. هرچه بیشتر به این موضوع فکر میکنم میبینم که موقعیت های شغلی هم بخشی از زندگی فردی و اجتماعی و سبک زندگی افراد است و مراقبت دلسوزانه و بدون شرط در بیمارستان که بخشی از اخلاق پزشکی قلمداد می شود ماهیتی انسانی و اجتماعی و وابسته به امور روزمره دارد. بنابراین ساده انگارانه است اگر روابط قدرت تأثیر پول و اهمیت خصایص انسانی را در آن نادیده بگیریم. همان قدر که مراقبت دلسوزانه و همیشگی و بی قید و شرط مادر از فرزند انتظاری غیر واقعی و برآمده از سلسله مراتب قدرت است، مراقبت دلسوزانه و بی قید و شرط در بسترهای درمانی نیز امری گره خورده با ویژگی های انسانی است که به طور مستقیم یا غیر مستقیم از عوامل متعددی از جمله روابط قدرت، تأثیر می پذیرد.

هفته پانزدهم تا سی ام را در مرکز خیابان دولت و هفته سی ام تا سی وششم را در مرکز جنبی بیمارستان گذراندم. اگرچه بهره زیادی از آموزه های آنها نبردم اما نتیجه اش آشنایی و ارتباط با گروهی از زنان جوان باردار بود که در قالب دوستی در فضای مجازی و دیدارهای هر چند ماه یک بار تا به امروز ادامه دارد. اکنون می توانم تجربه زیسته خودم را از شرکت در این دوره ها و اصول گفتمانی حاکم بر آموزشهای آمادگی بارداری چنین جمع بندی کنم

۱ یک نمونه از این رقابت را در خبر زیر ببینید برخی پزشکان متخصص زنان و زایمان در اعتراض به بخشنامه ترویج زایمان طبیعی ۹۷ مقابل سازمان نظام پزشکی تجمع کرده و خواهان توقف اجرای این مصوبه شدند، زیرا از دید ایشان ماماها صلاحیت انجام زایمان طبیعی را ندارند. از سوی دیگر ماماها معتقدند مسئله اصلی این پزشکان افزایش تعرفه ماماها از هر زایمان است. نک: شماری از متخصصان زنان و زایمان مقابل نظام پزشکی تجمع کردند، خبرگزاری ایرنا، ۱۲ تیر ۱۳۹۷

کتاب حاضر قرار است چیزهایی درباره مادر بودن و مسئله هویت

بگوید. اینکه چگونه هویت نویسنده به عنوان مادری جوان تحصیل کرده و شهرنشین در نیمی از یک دهه از جامعه پسا انقلابی برساخته شده و همچنان در گذار و تحول است. متن پیش رو گرچه روایت تجربه ای شخصی و محدود است اما تلاش کرده تا نشان دهد که مادری کردن تجربه ای است به گستره تاریخ مادری آن طور که من حالا آن را می فهمم انسانی ترین درگیر کننده ترین و اخلاقی ترین رویداد زندگی است؛ دست کم برای من این طور بوده به همین دلیل اگر بخواهیم در دام ایدئولوژی ها و اسطوره سازی های رایج از "مادر" در مقام یک قدیس نیفتیم صادقانه نوشتن از آن امری پیچیده و دشوار خواهد بود. این کا کتاب درصدد ارائه تصویری رئالیستی از یک زیست مادرانه است. با همه بیم ها و امیدهایش و کوشیده تا دنبال کننده و گسترش دهنده طراح جلد محمد باقر جاوید

شاخه ای از معرفت باشد که در آکادمی غرب به عنوان "مطالعات مادری شناخته می شود.