کتاب قدرت حقیقی نشر ترنگ

روزی عموخوانده سرخپوستم در حالی که بر پیشانی و سپس بر سینه خود دست میگذاشت رو به من کرد و گفت برادرزاده طولانی ترین سفر زندگی سفر از ذهن به دل است.

من و لیندا فرانسیس یار معنوی ام هنوز در همین سفر هستیم، شما هم همین طور همه در همین مسیر هستیم سفر به درون آینده ما و تنها راه مان برای ساختن آینده است حرکتی به سوی کمال یکپارچگی و همدلی است. این همان شفایی است که همگی آرزویش را داریم و اگر هدفمان این است که به اوج شکوفایی استعدادهای خود دست یابیم باید به این شفا برسیم. این که یاد بگیریم احساساتمان را بشناسیم یکی از دشوارترین کارهاست. بسیاری از مردم حتی هنگام تلاطم خشم در وجودشان نمی دانند که خشمگیناند برخی دیگر نمیدانند غمگین هستند در حالی که غم تنها خورشیدی است که در صبحدم با آن طلوع میکنند. بیشتر مردم فقط هنگامی به احساسات خود آگاه میشوند که جریانات عمیق احساسی زندگی شان را مختل کند و عاداتی را که به منظور بقا دستیابی به موفقیت و سایر اعمال کسب کرده اند، به هم بریزد.

می توانید همان طور که متوجه سرماخوردگی، سینه درد، سردرد یا گلودرد می شوید متوجه خروج انرژی در حالت ترس و تردید هم بشوید. اگر متوجه این حسها نیستید دلیلش عادت کردن به آنها است. زمانی که پیوسته درد می کشید این حالت را عادی می انگارید؛ زیرا وضعیت بی دردی را فراموش کرده اید و کم کم باور کرده اید که هیچ دردی ندارید. برخی اوقات والدین یا اطرافیان کودک را از ابراز درد منع میکنند به پسربچه ها می گویند گریه کار بدی است. هنگامی که خود این کودکان بزرگ و صاحب فرزند می شوند، همین آموزش را به پسران خود میدهند حتی در مواردی که ابراز درد جسمی مانعی ندارد، ابراز درد احساسی پذیرفته نیست همین درسها، به شکلی دیگر برای زنان تکرار میشود. به این شکل که به آنها گفته می شود که نباید برای مردان و گاه حتی زنان دیگر درد دل کنند. درد خود زیاد بخندند. شاد هم برای لحظاتی فارغ از ترس باشند و روشنی را تجربه کنند اما خصوصیت اصلی حیات آنان نشاط خلاقیت و بی باکی نیست. افرادی که می پندارند چیزی حس نمی کنند به خصوص اسیر ترسهایی هستند که گمان میکنند ندارند. آنها نمیتوانند به سایرین، خودشان و هستی اعتماد کنند. خود را دوست ندارند و فکر میکنند دوست داشتنی نیستند. در واقع از آنچه هستند میترسند و از آنچه دیگران هستند نیز در هراس اند. می ترسند اگر به خود اجازه دهند تا خشم حسد نیاز یا اندوه خود را حس کنند، در اسارت این احساسات قرار گیرند. آنها بر رودهای جاری زندگی خویش سد میبندند درد نکشیدن به طور کلی با اعتقاد به درد نکشیدن متفاوت است. هنگامی که درد میکشید اما معتقدید که درد ندارید نمیتوانید شاد باشید، آزادانه بیافرینید و بی هراس زندگی کنید افراد دردمند گه گاه میخندند و حتی شاید برای انکار و در هراس اند که مبادا این سدها ویران گردند.

یاد بگیریم احساساتمان را بشناسیم، یکی از دشوارترین کارهاست. بسیاری از مردم حتی هنگام تلاطم خشم در وجودشان نمی دانند که خش مگین اند. برخی دیگر نمی دانند غمگین هست ستند. در حالی که غم تنها خورشیدی است که در صبحدم با آن طلوع میکنند. بیش تر مردم فقط هنگامی به احساسات خود آگاه میشوند که جریانات عمیق احس اسی زندگیشان را مختل کند و عاداتی را که به منظور بقا، دستیابی به موفقیت و سایر اعمال کسب کرده اند. به هم بریزد.