کتاب برگزیدگان جوان کتاب سوم ستاره نیمه شب

من یک بار او را دیدم

پس از آنکه نیروهای او بر سرزمین دومور غالب شدند، از روستای ما و از زمینهای آکنده از سربازان مرده گذر کرد برگزیدگان دیگرش در پی او آمدند و سپس صفهای سفید پوش مفتشانش با پرچمهای سفید و نقره ای گرگ سفید در دست جایی که رفتند آسمان گرفت و زمین ترک خورد - ابرها چون موجودی زنده سیاه و خشمگین پشت سر ارتش جمع میشدند گویی خود الهه ی مرگ آمده بود.

او مکثی کرد تا به یکی از سربازان در حال مرگ نگاه کند. روی زمین می لرزید اما چشمانش بر او ثابت مانده بود سرباز به او فحشی داد. او تنها خیره نگاهش کرد نمیدانم سرباز در حالتش چه دید اما عضلاتش منقبض شدند و در حالی که بیهوده تلاش میکرد خود را از او دور کند پاهایش زمین را می فشردند. سپس مرد شروع به فریاد کشیدن کرد صدایی بود که تا زمانی که زنده ام هرگز نباید از یاد ببرم به باران ساز خود سر تکان داد و او از اسبش پایین آمد تا شمشیرش را در بدن سرباز در حال مرگ فرو کند. صورتش هیچ تغییر نکرد. او تنها به تاختن ادامه داد.

من می اندازد. بعد چاقویی را در دستش بلند می کند و از سقف درشکه درست جلوی اولین معترض میپرد و خود را بین من و دسته ی مردم قرار می دهد. ماجیانو لبخند گشادی به او میزند و میگوید فکر میکنم مسیرتان را اشتباه آمده اید.»

معترض با دیدن خنجر ماجیانو لحظه ی کوتاهی مردد می شود. بعد چشمانش را باریک میکند و انگشتش را به سمت من می گیرد. فریاد میزند او دارد ما را از گرسنگی میکشد این اهریمن بازمانده ملکه ی قلابی...!»

من تمرکزم را به معترض بر می گردانم و با دیدن صورتم کلماتش سست می شوند بعد به او لبخند میزنم به تارهای انرژی اش دست میبرم و می بافم

احساس سوختن در دستها و پاها حسی که به آتش بدل می شود. به پایین نگاه میکنی و چه میبینی؟ عنکبوتها و عقربها هیولاهایی با پاهای خاردار موج میزنند و از سر و کولت بالا میروند آن قدر زیادند که دیگر نمی توانی پوستت را ببینی مرد به خودش نگاه میکند به فریادی خاموش دهانش را باز میکند و به عقب تلوتلو میخورد

آنها به دهانت سرازیر میشوند از چشمانت بیرون می زنند، آنها تو را زنده زنده خواهند خورد از بیرون به داخل وقتی سرانجام صدایش را در گلو مییابد و نعره میزند می گویم «حالا دوباره بگو ببینم چه میگفتی؟ مرد روی زمین فرومی ریزد. فریادهایش هوا را پر میکنند. معترضان دیگر پشت سرش با دیدن ضجه های او مکث میکنند به بافتن ادامه میدهم توهم را دوباره و دوباره قوی میکنم تا این که مرد از رنج و عذاب از حال میرود. بعد...

روزگاری، تاریکی جهان را در خود پیچید و تاریکی ملکه ای داشت.

رنج آدلینا آموترو به پایان رسیده است به آنان که به او خیانت کرده اند. پشت کرده و به انتقام نهایی دست یافته پیروزی حکمرانی او تحت نام گرگ سفید پیروزمندانه بوده اما پس از هر یک از فتوحاتش تنها بی رحم تر و سنگدل تر می شود تاریکی درونش به تدریج از کنترلش خارج می گردد و تهدید به نابودی هر آنچه به دست آورده میکند.

در مواجهه با خطرات جدید آدلینا وادار به بازبینی زخمهای قدیمی میشود و نه تنها خود که تمام برگزیدگان را به خطر می اندازد. برای حفظ امپراتوری آدلینا و رزهایش باید در سفری پر مخاطره به خنجر داران بپیوندند. گرچه که شاید خطر واقعی همین اتحاد ناخوشایند باشد.