کتاب نظریه های نوین روان درمانگری و مشاوره

پیرو تدوین کتاب نظریه های روان درمانگری و مشاوره (جلد اول کتاب حاضر بررسی تحولات جدید نظریه ها را دنبال میکند؛ نظریاتی که در واکنش به نواقص رویکردهای کلی ایجاد شده اند.

در این مجموعه تلاش شده است نظریه های جدید روان درمانگری و مشاوره معرفی شوند.

نظریات جدید بیشتر در صحنه عمل شکل گرفته اند و کمتر به وجوه نظری می پردازند؛ هر چند بسیاری از این نظریه ها به اصول اساسی نظریه های سنتی پایبندند اما تحولات آنها آن قدر وسیع و سریع بوده است که خود حوزه مستقلی را در بر میگیرد.

سال ها تجربه عملی و تدریس درس روان درمانگری نشان میدهد که بدون توجه به یادگیری مبنایی نظریه های سنتی و نیز بدون پرداختن به مفاهیم اساسی و نظری روان درمانگری درمانگر و مشاور در صحنه عمل مجبور به گمانه زنی هایی است که بیش از پیش فرد را به سمت فرافکنی های عاطفی و ایجاد زاویه با درمان میکشاند مشکل وقتی عمیق تر می شود که این مشاوران به روشهای غیر اصولی خود اصالت داده و به آنها عادت میکنند. مشکل دیگری که درمانگران در جامعه ما تجربه میکنند تعارض بین شیوه های مشاوره و درمان با ارزشهای فرهنگی - مذهبی است. البته این مشکل صرفاً به مشاوران ایرانی مربوط نیست و از آنجایی که روان درمانگری و مشاوره علمی است جدید و به سرعت در حال تحول و توسعه درمانگران جوامعی مانند جامعه ایرانی ناچارند بدون کم و کاست یا با حداقلی از تغییر به شرط تسلط آن را برای جامعه خود به کار گیرند و گاهی به دلیل تعهدات حرفه ای نسبت به اجرای کامل آن اصرار می ورزند؛ 

روان شناسی آمریکا، فهرست درمانگریهای دارای اعتبار تجربی را منتشر کرد، این انتقادها و چالشها دامنه وسیع تری به خود گرفت این انتقادها را میتوان به چند محور کلی تقلیل داد این فهرست تقریباً درمانگریهای شناختی - رفتاری را دربر می گرفت و سایر درمانهای سهم کمی در آن داشتند.

انتخاب درمانگران برای بهترین درمان به قضاوت بالینی خود درمانگر محدود میشد. نتیجه گیریهای گروه ضربت غیر قابل توجیه بود؛ به خصوص اینکه این شواهد بر اساس کارایی روش ها بود نه اثر بخشی آنها تهیه کتابچه راهنما، انعطاف پذیری لازم برای اثر بخشی درمانگر را از او می گیرد. ملزم کردن درمانگران به یک تشخیص خاص؛ چه بسا که با تغییر یک تشخیص برنامه درمان نیز تغییر میکند.

تصمیم برای ملاک تجربی یک درمان بیشتر با الگوی پزشکی مطابقت دارد و به دلیل کیفی بودن بسیاری از ملاکهای موفقیت روان درمانگری اعتبار واقعی هرگز به دست نمی آید. اما مدافعان تحقیقات گروه ضربت تهیه راهنما را هرگز دخالت در کارهای بالینی روان درمانگران نمی دانند و قصد آن را صرفاً استاندارد سازی فعالیتهای روان درمانگری بیان می کنند. از سوی دیگر این اقدام موجب تحرک درمانگریها برای تهیه شواهد کنترل شده گردیده است. البته این اقدام گسترش عوامل اثر بخشی درمانی را نیز در پی داشته است. گراوه به چهار عامل مهم در اثر بخشی روان درمانگری اشاره دارد

 کمک به مراجع برای احساس تسلط داشتن واقعی بر مشکلات خود؛ طبقه بندی معانی و برداشتها آموزش بیان احساس و بینش داشتن؛

تحقق و عینیت پیدا کردن مشکلات

۴ استفاده از ظرفیتها و توانایی های مراجع

۹ روان درمانگری و زمینه های فرهنگی

۱۹ سؤالهای اساسی

یکی از چالش های جدی یک روان درمانگر در خلال درمان برخورد با رفتارها و مسائل فرهنگی مراجع است.