کتاب برانگیختن شوق یادگیری

ما خودمان تصمیم می گیریم که چه کسی باشیم گئی بلر
دکتر ویلیام گلسر وقتی از یادگیری سخن میگوید آن را همراه با تفریح و سرگرمی به کار میبرد تا جایی که تفریح را پاداش ژنتیکی یادگیری می داند و معتقد است که ما همواره در طول زندگی در حال یاد گرفتنیم و روزی که بازی کردن را کنار بگذاریم یادگیری و آموختن نیز متوقف میشود و به همین دلیل خنده و یادگیری شالوده روابط بلند مدت و موفقیت آمیز ماست. از این رو مجبور کردن آدم ها به یادگیری را هرگز موفقیت آمیز نمی داند و هر جا صحبت از یادگیری است ترس و زور و اجبار جایگاهی ندارد و به طور کلی معتقد است ترس توانایی یادگیری را به خطر می اندازد و اگر ما از دانش آموزان می خواهیم مدرسه یادگیری و سخت کوشی را بخشی از دنیای مطلوب خود قرار دهند باید مطمئن باشیم این فعالیتها ارضا کننده نیازهایشان باشد.
باب سالو از مربیان برجسته مؤسسه ویلیام گلسر آمریکاست که طی چهل سال تجربه آموزشی خود به عنوان معلم روان شناس مشاور و مدير مدرسة کیفی با به کارگیری تئوری انتخاب در مدارس باعث مشارکت بیشتر دانش آموزان و معلمان و افزایش بازدهی کار آنها شده است

به یک راهنما بیشتر شباهت دارم مدیر لایق تری شده ام. مدرسة ما خوب بود و حالا بهتر هم شده است. کارکنان بیشتر همراهی می کنند؛ عملکرد دانش آموزان در آزمونهای استاندارد بهتر شده؛ خرابکاری ها تقریباً از بین رفته؛ کارکنان بیشتر لبخند میزنند و شغل خود را بیش تر از گذشته دوست دارند و نق زدن و شکایت کردن هم کم تر شده است.» جین گفت: «با قرار گرفتن در این چارچوب، نیاز من به قدرت کاملاً تأمین می شود. من تسلیم هیچ چیز نشده ام نمی توانستم نیازم به قدرت را کم تر کنم؛ در نتیجه انگیزه جستجو برای دستیابی به قدرت و شایستگی را از درون پیدا میکنم البته کار من این بود که تصویر خودم را از جایگاه قدرت که به مدیریت مدرسه ربط داشت تعدیل کردم.
پرسیدم: «چگونه این کار را کردید؟»
جن در پاسخ گفت: این قسمت نسبتاً آسان بود. من منطقی و منظم فکر میکنم تصمیم گرفتم در شیوه مدیریتی مورد علاقه ام شفاف عمل کنم و برای خودم هدفهایی تعیین کردم پذیرفتم که به شدت به قدرت نیاز دارم و به گونه ای به ارضای نیازم پرداختم که دیگران را شایسته تر و در عین حال قدرتمندتر میکرد مثالی می زنم در طول شش سال مدیریتم هرگز معلمی نداشتم که به قسمت اداری منتقل شود. من گروهی از معلمان شایسته را در اختیار داشتم که هیچ گاه جابه جا نشدند در مدارس دیگر بعضی معلمان از کلاس درس به پستهای مدیریتی منتقل شدند به این نتیجه رسیدم که مدیریت ریاستی ام مانع رشد کارکنانم شده است. از این رو تصمیم گرفتم به جای این که توانایی رهبریشان را مخفی نگه دارم آن را پرورش دهم. همچنین، تصمیم گرفتم با کارکنان بیش تر همکاری کنم

باب سالو در این کتاب بحث های ارزشمندی پیرامون یادگیری ارائه کرده است. او میگوید سعی ما بر این نیست که به دانش آموزان انگیزه یادگیری بدهیم، بلکه می کوشیم فضاهایی در کلاس ایجاد کنیم که انگیزه ذاتی دانش آموزان جلب شود و این کار احتمال شرکت فعالانه دانش آموزان را در روند یادگیری افزایش میدهد.» او در این کتاب میکوشد عملا روان شناسی کنترل درونی را جایگزین روان شناسی کنترل بیرونی کند. این کار با ایجاد عشق به یادگیری به دانش آموزان روحیه تازه ای می بخشد و آنها نیز به ضرورت ایجاد فضایی شاد پی می برند.
تأکید باب سالو بر دعوت به خود ارزیابی و پرهیز از نصیحت کردن است. او پیشنهاد میکند از دانش آموزان سؤالاتی بپرسید که فرایند خود ارزیابی را تسهیل کند سطح انگیزه شان را مشخص نماید و آنها را به چالش بکشد تا به نقش و مسئولیتهای خود واقف شوند.