آن‌چه من با اطمينان به‌عنوان خاطره از آن ياد مي‌کنم ـ يعني يک لحظه، يک صحنه، يک حقيقت که در معرض يک محلول ثابت‌کننده قرار گرفته و در نتيجه از فراموش شدن نجات پيدا کرده ـ واقعاً نوعي داستان‌سرايي است که پيوسته در ذهن ادامه دارد و اغلب با هر بار تکرار تغيير مي‌کند. از گذشته که حرف مي‌زنيم با هر نفسي که مي‌کشيم دروغ مي‌گوييم. (از متن کتاب) آليس مونرو، برنده‌ي جايزه‌ي نوبل ادبيات، تجربه‌ي خود را در خواندن رمان خداحافظ، تا فردا اين‌گونه شرح مي‌دهد: «با خودم فکر کردم نوشتن يعني اين. فکر کردم آه، اي کاش مي‌توانستم برگردم و تک‌تک چيزهايي را که نوشته‌ام دوباره بنويسم.»
تلگرام
واتساپ
کپی لینک