ماریز کنده، رمان‌نویس، منتقد و نمایشنامه‌نویس، در ۱۱ فوریه‌ی سال۱۹۳۷، در پوئنت اِ پیتر در جزیره‌ی گوادالوپ و در خانواده‌ای پرجمعیت به دنیا آمد. او در آثارش بیشتر به تأثیر استعمارگرایی در تغییر جهان پرداخته است. رمان‌های کنده که به زبان فرانسوی نوشته شده‌اند، به انگلیسی، آلمانی، هلندی، ایتالیایی، اسپانیایی، پرتغالی و ژاپنی ترجمه شده‌اند. او جوایز مختلفی مانند جایزه بزرگ ادبیات زنان، جایزه آکادمی فرانسه و جایزه‌ی آکادمی جدید را کسب کرده است.

ماریز کُنده در مصاحبه‌ای با عنوان «من با جزیره خود صلح کرده‌ام» جنبه‌هایی از زندگی اولیه‌ی خود را بازگو می‌کند. کُنده پدر و مادرش را به عنوان اولین مربی سیاهپوست در گوادالوپ توصیف می‌کند.

کُنده نوشتن را از سنین پایین آغاز کرد. قبل از ۱۲ سالگی او یک نمایشنامه تک‌پرده‌ای و تک شخصیته نوشته بود. او این نمایشنامه را به‌عنوان هدیه‌ای برای تولد مادرش، جین کویدال، نوشت.

پس از فارغ‌التحصیلی از دبیرستان، از سال ۱۹۵۳ تا ۱۹۵۵، در لیسه فنلون تحصیل کرد و پس از دو سال از آنجا اخراج شد! او تحصیلات خود را در دانشگاه پاریس ادامه داد و در طول حضورش در این دانشگاه به همراه دیگر رنگین‌پوستان، باشگاه لوئیس کارلوس پرستس را تأسیس کرد.

این نویسنده نخستین رمان خود، «هرماخونون» را تا نزدیک به ۴۰ سالگی منتشر نکرد، زیرا به خود اعتماد نداشت و جرأت نداشت نوشته‌های خود را به دنیای بیرون ارائه دهد. تا زمان انتشار سومین رمانش، «سگو» (۱۹۸۴) به شهرت فعلی خود به‌عنوان یک نویسنده‌ی معاصر کارائیبی نرسیده بود.

پس از موفقیت «سگو» در سال ۱۹۸۵، به کُنده بورسیه‌ی تحصیلی فولبرایت برای تدریس در ایالات متحده اعطا شد. در سال ۱۹۹۵، استاد ادبیات فرانسه در دانشگاه کلمبیا در شهر نیویورک شد. از آن زمان کُنده در دانشگاه‌‌هایی همچون سوربن، ویرجینیا و دانشگاه نانت تدریس کرد و در سال ۲۰۰۵ بازنشسته شد.