یاشار کمال، سال ۱۹۲۳ در روستای حمیده‌ی استان عثمانیه در ترکیه به دنیا آمد. تحصیلات ابتدایی خود را در یکی از روستاهای همجوار، برهان لی، آغاز نموده و در نزدیک‌ترین قصبه به محل زندگی‌اش، قادرلی، به انجام رسانید.

تحصیلات متوسطه‌ی این نویسنده‌ی شهیر ترک در شهر آدانا در شرایطی سپری شد که وضعیت بد مالی خانواده‌ی او به صورت مداوم منجر به ترک مدرسه-البته به صورت موقت- از طرف او می‌شد، کما این که در نهایت ادامه‌ی تحصیل برای وی به دلیل اجبار به اشتغال عملا ناممکن شد.

به این ترتیب یاشار کمال تحصیلات متوسطه را درست در سال آخر آن برای همیشه رها کرده و در کارهایی چون کارگری ساختمان، رانندگی تراکتور، کشت برنج، کتاب‌داری، ناظمیِ مدرسه و از این دست مشغول به کار شد.

سال ۱۹۴۰ آشنایی با نویسندگانی چون پرتو ناییلی براتاو، عابدین دینو و عارف دینو باعث تمایل شدید وی به ادبیات گردید؛ آن هم تمایلی روزافزون، چنان که به قول خود وی شدت این تمایل تا خود امروز هرگز تقلیل نیافته بلکه روز به روز فزونی گرفت.

از طرفی این آشنایی موجب گرایش یاشار کمال به اندیشه‌ی چپ شد که ضمن دردسرهایی که به صورت پیوسته برای او داشت محرومیت‌ها، ممنوعیت‌ها، بازداشت‌ها و حتا زندانی شدن‌های مداوم از دید خود وی از اهم دلایل رشد و نمو پیوسته‌ی او گردید.

اولین اثر این نویسنده که یک گردآوری از مرثیه‌های فولکور ترکیه بود سال ۱۹۴۳ با عنوان مرثیه‌ها چاپ شد و اولین مجموعه از داستان‌های کوتاه وی سال ۱۹۵۲ با عنوان گرمای زرد چاپ شد که شهرت قابل توجهی برای او به ارمغان آورد.

اما انتشار رمان اینجه ممد در سال ۱۹۵۵ این شهرت را چنان فزونی داد که دیگر همگان او را به عنوان یک نویسنده‌ی صاحب سبک به رسمیت شناختند. از این سال به بعد بود که یاشار کمال به صورت حرفه‌ای صرفا به نویسندگی پرداخت و آثار بسیار قابل توجهی در این حیطه خلق کرد.