فیض شریفی
فیض شریفی (۱۴ آذر ۱۳۳۴)، شاعر و نویسندهٔ ایرانی اهل بهبهان، خوزستان است. او عضو هیئت علمی کانون شعر ایران است.

زندگی‌نامه
شریفی در ۱۴ آذر ۱۳۳۴ در بهبهان، استان خوزستان ایران زاده شد. او پس از فارغ‌التحصیلی از رشتهٔ ادبیات، به تدریس مشغول شد، اما در سال ۱۳۸۵ تدریس را کنار گذاشت و نخستین کتاب خود با نام شعر زمان ما را منتشر کرد.
او با نشریه‌هایی نظیر نیم‌نگاه و اتحاد جنوب شیراز نیز همکاری داشته‌است.

آثار
شریفی بیش از ۵۰۰ مقاله در زمینهٔ شعر و نقد منتشر کرده است و تا امروز ۳۵ کتاب نیز به چاپ رسانده‌ است که ۱۵ کتاب او تحت عنوان شعر زمان ما منتشر شده است و به بررسی شعرهای شاعران معاصر ایران از جمله سیمین بهبهانی، سیاوش کسرایی، منوچهر آتشی، سید علی صالحی، نادر نادرپور، نصرت رحمانی، یدالله رؤیایی، فریدون مشیری، محمدرضا شفیعی کدکنی، حمید مصدق، فریدون توللی و شمس لنگرودی پرداخته است.

از دیگر آثار او می‌توان به مجموعه‌کتاب‌های ساختارگرایی نوین، نقد تطبیقی سینما و ادبیات، غم دونده در همراهی با موراکامی، عاشقانه‌های سه‌گانه شمس لنگرودی، سپانلو، مجابی و غریقی خاموش در کولاک زمستان اشاره کرد.

کتاب‌های خیام و پساخیامیان، کیمیای رحمانی، جدار شیشه‌ای، ترانه‌های پرتشویش، عشق بر آستانه، برای نشستن کنار تو و زیباترین زمین، نمایشنامه‌های من و مامت، مناقصات شاعرانه، نمایشنامهٔ حسنک وزیر، نمایشنامهٔ قائم مقام، عاشقانه‌های جهان، احتمال، آناکارنینا و چند نمایش، می‌خواهم با بعضی‌ها فرار کنم و کتاب با آن چه در زمینه و صحنه است (نقد و بررسی منظومه‌های حسن اجتهادی) از دیگر آثار اوست.