زادۀ دومین روز ژوییه ۱۸۷۷، در شهر کالو واقع در آلمان. پدرش مدیر انتشاراتی بود که کتاب‌های مبلغان پروتستان را به چاپ می‌رساند و پدربزرگش نیز کتابخانۀ بزرگ و جامعی داشت. شاید بتوان شغل و پدر و کتابخانۀ پدربزرگ را هستۀ اولیۀ آشنایی هرمانِ جوان با ادبیات دانست.

پدر و مادر هسه، در هند مبلغان مذهبی بودند و به همین دلیل، جهان‌بینی و تفکرات فلسفی هند در او شکل گرفت؛ اما هسۀ جوان که خلق‌وخویی بسیار حساس داشت، در برابر نابرابری اجتماعی و تضادآرایی که با پدر و مادر داشت، از مدرسۀ کلیسایی که در آن بورسیه الهیات داشت فرار کرد!

نقاشی و باغبانی یکی از علاقه‌مندی‌های هسه در زمان‌ فراغت بود و او حتی در نقاشی با آبرنگ نیز آثاری خلق کرد.

پیوند هسه با طبیعت نیز از جمله مسائلی است که منتقدان همواره بر آن تأکید می‌کنند. دایرۀ زندگی او نیز با طبیعت پیوند خورده است: از تولد در نزدیکی جنگل سیاه در کالو تا مرگ در کنار دریاچۀ لوگانو. هسه در نهایت توانست در سال ۱۹۴۶، جایزۀ نوبل ادبیات را از آن خود کند و این گواه ارزشمندی آثار هسه در مجموعه ادبیاتِ آلمانی زبان است.

دمیان، گرگ بیابان، نارسیس و گلدموند، بازی مهرۀ شیشه‌ای و سیذارتا از جمله آثار این نویسنده است.