آلکسی ماکسیموویچ پِشکوف که بیشتر با نام ماکسیم گورکی شناخته می‌شود زاده ۲۸ مارس ۱۸۶۸ است. او داستان‌نویس، نمایشنامه‌نویس و مقاله نویس انقلابی روس و از بنیان‌گذاران سبک رئالیسم سوسیالیستی بود.

گرچه ماکسیم گورکی را بیش‌تر به عنوان یک نویسنده در سطح جهانی می‌شناسند و ستایش می‌کنند، وی از رهبران جنبش انقلابی روسیه نیز به شمار می‌آید.

ماکسیم گورکی همانطور که در خاطرات خود آورده است با دو نویسنده معروف روسی زمان خود تولستوی و چخوف در ارتباط بوده است.

به قول هنریخ مان؛ ماکسیم گورکی میدان ادبیات را وسیع کرد؛ راهها و افق‌های تازه‌ای به روی ادبیات جهانی گشود؛ و موضوع‌های جدید و خوانندگان تازه به ما داد.

او نمایندگان طبقه‌ای را، که پیش‌تر سخنی از آنان در ادبیات گفته نشده بود، در شمار قهرمانان داستانهای ادبی درآورد.

ماکسیم گورکی پنج بار نامزد دریافت نوبل ادبیات شده است.

گورکی توده‌های وسیع زحمتکشان را به دوستان کتاب و ادبیات بدل ساخت؛ و اگر نویسندگان امروز کاملا در قید هیئت حاکمه نیستند، این موفقیت را به نبوغ گورکی مرهون‌اند.

همچنین استفان زوایک در مورد او می‌گوید: ماکسیم گورکی! گویی ملت از میان توده‌ی عظیم و بی نام خود، شما را برگزیده و به سوی ما فرستاده است تا سیمای حقیقی و افکار و تمایلات نهانی او را برای ما شرح دهید.

اگر ما امروز اطلاعات بسیطی درباره‌ی ملت روس داریم، اگر آن ملت را دوست می‌داریم و به نیروی روحیش ایمان پیدا کرده‌ایم، همه را مرهون شما هستیم.

آری، ماکسیم گورکی! پیش از همه و بیش از همه، این علم و اطلاع و ایمان را به شما مدیونیم؛ و اکنون که با حس عمیق سپاسگزاری، دست شما را می‌فشاریم، جسم و خون گرم مردم روسیه را به واسطه‌ی آن احساس می‌کنیم.

ماکسیم گورکی بیشتر عمرش را در خارج از روسیه در تبعید بود و بعدها به دعوت استالین به شوروی بازگشت و در همان جا در سال ۱۹۳۶ در گذشت.

مادر، یک شب توفانی، استادان زندگی و ولگردها عناوین تعدادی از آثار اوست.