دشیل همت
او زاده‌ی ۲۷ می ۱۸۹۴ در مریلند امریکا و نویسنده‌ی رمان‌های کارآگاهی و داستان‌های کوتاه پلیسی است. همت همچنین فیلمنامه‌نویس و فعال سیاسی بود. از جمله شخصیت‌های ماندگاری که دشیل همت خلق کرد، می‌توان به سم اسپید (شاهین مالت)، نیک و نورا چارلز (مرد لاغر) و شخصیت کمیک استریپِ آژانس مخفی X-9 اشاره کرد.

همت به‌طور عمومیت‌یافته‌ای به عنوان یکی از بهترین نویسندگان معمایی تمامی دوران‌ها شناخته می‌شود. در آگهی درگذشتش در نیویورک تایمز، او را با این عبارت توصیف کردند: «مدیر مدرسه‌ی رمان‌های کارآگاهی_معمایی.» نشریه‌ی تایم، رمان منتشرشده از او به سال ۱۹۲۹، یعنی خرمن سرخ، را در لیست صد رمان برتر زبان انگلیسی در بین سال‌های ۱۹۲۳ تا ۲۰۰۵ قرار داد. در سال ۱۹۹۰، انجمن نویسندگان جنایی سه رمان او را در لیست صد رمان برتر جنایی تمام دوران‌ها قرار داد. رمان‌ها و داستان‌های او همچنین تأثیر قابل توجهی بر ژانر فیلم‌های پلیسی و به ویژه فیلم‌نوآر گذاشت و بارها براساس آن‌ها فیلمنامه‌های درخشانی در جهانِ سینما اقتباس شد.

همت در نزدیکی گریت‌میلز در مزرعه‌ی هاپول ‌اند ایم در روستای سن ماری در مریلند به دنیا آمد. پدرش ریچارد توماس همت و و مادرش آنه بوند دشیل نام داشتند. تبار مادرش به یکی از خانواده‌های قدیمی مریلند می‌رسید که در گویش فرانسه به این خانواده دشیل می‌گفتند. هَمِت یک خواهر بزرگ‌تر به نام آرونیا و برادری کوچک‌تر به نام ریچارد داشت که همگان سَم صدایش می‌کردند.

دشیل همت به عنوان یک مسیحی کاتولیک غسل تعمید یافت و در فیلادلفیا و بالتیمور بزرگ شد. در ۱۳ سالگی مدرسه را رها کرد و پیش از کار در آژانس کارآگاهی ملی پینکرتون چندین شغل داشت. او از سال ۱۹۱۵ تا فوریه ۱۹۲۲ به عنوان کارمند پینکرتون مشغول به کار بود.

همت در سال ۱۹۱۸ در ارتش ایالات متحده ثبت نام کرد و در بخش آمبولانس‌ها مشغول به خدمت شد. در این دوران بود که به آنفلوآنزای اسپانیایی و سپس به سِل مبتلا شد. در دوران بیماری حین خدمت در ارتش، بیشتر اوقات در بیمارستان کاشمن در تاکوما واقع در واشینگتن بستری بود، در آنجا بود که با پرستاری به نام جوزفین دولان آشنا شد. این آشنایی در نهایت سبب ازدواج این دو در ۷ جولای ۱۹۲۱ در سن‌فرانسیسکو شد.

این زوج صاحب دو دختر شدند. مری جین (متولد ۱۹۲۱) و جوزفین (۱۹۲۶). مدت کوتاهی پس از تولد دومین فرزندشان، پرستاران خدمات بهداشتی به دولان اطلاع دادند که به دلیل تشدید بیماری سِل هَمِت، او و فرزندان نباید به‌طور تمام‌وقت با او زندگی کنند. دولان خانه‌ای در سان‌فرانسیسکو اجاره کرد، جایی که همت آخر هفته‌ها در آنجا به دیدن همسر و فرزندانش می‌آمد. این ازدواج بعدها به جدایی انجامید، هر چند دشیل همت با درآمدی که از نوشتن خود به دست آورد، به حمایت مالی از همسر و دختران خود ادامه داد.