جهت اطلاع از کتاب های جدید این نویسنده روی دکمه خبرم کن کلیک کنید.
درباره نویسنده
هکتور هیومونرو
هکتور هیو مونرو، نویسنده‌ی انگلیسی، در ۱۸ دسامبر ۱۸۷۰، در برمه متولد شد. او سومین فرزند سرگرد چارلز آگوستوس مونرو و مری فرانسس بود. دو سال بعد از تولدش مادرش از دنیا رفت. پدرش او و برادر و خواهرش را به انگلستان برد و بچه‌ها نزد دو عمه‌ی سخت‌گیرشان بزرگ شدند. دوران کودکی او دوره‌ای همراه با تنهایی و نظارت سخت‌گیرانه بود که در بین طبقه‌ی مرفه مناطق ییلاقی دوره‌ی ویکتوریا بسیار معمول بود. پس از چندی، سرگرد مونرو از از ارتش استعفا کرد و بچه‌ها را به سفرهایی دور اروپا برد تا به تعلیم و تربیت آن‌ها کمک کند. این پایان حضور هکتور در یکی از مدارس خصوصی طبقه‌ی اشراف انگلستان بود.
در این ایام خانواده‌ی مونرو ترجیح دادند در داووس در سوئیس ۰بمانند و در آنجا بود که هکتور با نویسنده‌ای به نام جان ادینگتون سیموندز آشنا شد. در ۲۳ سالگی مدت کوتاهی در برمه افسر پلیس بود و پس از اینکه به مالاریا مبتلا شد به انگلستان بازگشت و در آپارتمانی مجردی اقامت گزید. در زمانی که دوران نقاهت خود را سپری می‌کرد نوشتن را آغاز کرد و مطالبی با مضمون طنز سیاسی نگاشت.
او اولین کتاب خود با عنوانِ ظهور امپراتوری روسیه را در سال ۱۹۰۰ نوشت، با این حال خوانندگان بیشتر به طنز سیاسی او علاقه نشان دادند که تصویرگر نوعی آلیس در سرزمین عجایب بود که با شخصیت‌های سیاسی رویارو می‌شد. کتاب آلیسِ وست‌مینیستر (۱۹۰۲) با نقاشی‌های اف. کاروترز گولد او را به شهرت رساند. هکتور تخلص ساکی را از واژه‌ی فارسی «ساقی» از رباعیات حکیم عمر خیام گرفت و همه‌ی داستان‌هایش را تحت این تخلص به رشته‌ی تحریر درآورد.
هکتور در سال ۱۹۰۲ گزارشگر روزنامه‌ی لندنی مورنینگ پست شد و در بالکان، روسیه و فرانسه خدمت کرد. پس از مرگ پدرش در سال ۱۹۰۸ به لندن بازگشت. داستان‌هایش را ابتدا در مجله‌های انگلیسی منتشر کرد و در بین خوانندگانش به چنان توفیقی دست یافت که در فاصله‌ی سال‌های ۱۹۱۰ و ۱۹۱۱ داستان‌ها به صورت کتاب منتشر شدند. در سال ۱۹۱۲ نخستین رمان خود را نوشت.
در اوج شهرت و در زمانی که کار نوشتن نمایشنامه‌ای را پیش می‌برد جنگ جهانی اول آغاز شد. او داوطلبانه به خدمت سربازی رفت و در فرانسه جنگید. به دلیل موقعیت اجتماعی‌اش قادر بود در ارتش درجه بگیرد یا شغلی بی‌خطر در اداره‌ی اطلاعات ارتش برای خودش دست‌وپا کند که به دلیل تحصیلات و تجربه‌هایش کاملاً از عهده‌ی چنین کاری برمی‌آمد. اما او هیچ‌یک از این‌ها را نپذیرفت و همچون سربازی عادی در سنگرهای جنگ جهانی اول جنگید و در ۱۴ نوامبر ۱۹۱۶ در حین خدمت کشته شد.
هکتور هیو مونرو، نویسنده‌ی انگلیسی، در ۱۸ دسامبر ۱۸۷۰، در برمه متولد شد. او سومین فرزند سرگرد چارلز آگوستوس مونرو و مری فرانسس بود. دو سال بعد از تولدش مادرش از دنیا رفت. پدرش او و برادر و خواهرش را به انگلستان برد و بچه‌ها نزد دو عمه‌ی سخت‌گیرشان بزرگ شدند. دوران کودکی او دوره‌ای همراه با تنهایی و نظارت سخت‌گیرانه بود که در بین طبقه‌ی مرفه مناطق ییلاقی دوره‌ی ویکتوریا بسیار معمول بود. پس از چندی، سرگرد مونرو از از ارتش استعفا کرد و بچه‌ها را به سفرهایی دور اروپا برد تا به تعلیم و تربیت آن‌ها کمک کند. این پایان حضور هکتور در یکی از مدارس خصوصی طبقه‌ی اشراف انگلستان بود.
در این ایام خانواده‌ی مونرو ترجیح دادند در داووس در سوئیس ۰بمانند و در آنجا بود که هکتور با نویسنده‌ای به نام جان ادینگتون سیموندز آشنا شد. در ۲۳ سالگی مدت کوتاهی در برمه افسر پلیس بود و پس از اینکه به مالاریا مبتلا شد به انگلستان بازگشت و در آپارتمانی مجردی اقامت گزید. در زمانی که دوران نقاهت خود را سپری می‌کرد نوشتن را آغاز کرد و مطالبی با مضمون طنز سیاسی نگاشت.
او اولین کتاب خود با عنوانِ ظهور امپراتوری روسیه را در سال ۱۹۰۰ نوشت، با این حال خوانندگان بیشتر به طنز سیاسی او علاقه نشان دادند که تصویرگر نوعی آلیس در سرزمین عجایب بود که با شخصیت‌های سیاسی رویارو می‌شد. کتاب آلیسِ وست‌مینیستر (۱۹۰۲) با نقاشی‌های اف. کاروترز گولد او را به شهرت رساند. هکتور تخلص ساکی را از واژه‌ی فارسی «ساقی» از رباعیات حکیم عمر خیام گرفت و همه‌ی داستان‌هایش را تحت این تخلص به رشته‌ی تحریر درآورد.
هکتور در سال ۱۹۰۲ گزارشگر روزنامه‌ی لندنی مورنینگ پست شد و در بالکان، روسیه و فرانسه خدمت کرد. پس از مرگ پدرش در سال ۱۹۰۸ به لندن بازگشت. داستان‌هایش را ابتدا در مجله‌های انگلیسی منتشر کرد و در بین خوانندگانش به چنان توفیقی دست یافت که در فاصله‌ی سال‌های ۱۹۱۰ و ۱۹۱۱ داستان‌ها به صورت کتاب منتشر شدند. در سال ۱۹۱۲ نخستین رمان خود را نوشت.
در اوج شهرت و در زمانی که کار نوشتن نمایشنامه‌ای را پیش می‌برد جنگ جهانی اول آغاز شد. او داوطلبانه به خدمت سربازی رفت و در فرانسه جنگید. به دلیل موقعیت اجتماعی‌اش قادر بود در ارتش درجه بگیرد یا شغلی بی‌خطر در اداره‌ی اطلاعات ارتش برای خودش دست‌وپا کند که به دلیل تحصیلات و تجربه‌هایش کاملاً از عهده‌ی چنین کاری برمی‌آمد. اما او هیچ‌یک از این‌ها را نپذیرفت و همچون سربازی عادی در سنگرهای جنگ جهانی اول جنگید و در ۱۴ نوامبر ۱۹۱۶ در حین خدمت کشته شد.
