ژوزف کسل (۱۸۹۸-۱۹۷۹) نویسنده و روزنامه‌نگار لیتوانیایی‌تبارِ فرانسوی در آرژانتین به دنیا آمد. در ۱۹۰۵ به مدرسه روسیِ اُرنبورک (در منطقه‌ی اورال روسیه) فرستاده شد اما پس از مهاجرت به فرانسه تحصیلاتش را در یکی از مدارس نیس و سپس در پاریس ادامه داد. در سال ۱۹۱۵ مقالاتی از او در روزنامه‌ی ژورنال دِ دِبا منتشر شد.

در ۱۹۱۶ به علت علاقه‌اش به تئاتر در کلاس‌های بازیگری کنسرواتوار شرکت و نقش‌هایی نیز بر صحنه ایفا کرد اما سپس در اواخر همان سال داوطلبانه ابتدا در توپخانه و سپس در نیروی هوایی مشغول خدمت شد. او طی جنگ‌های جهانی اول (۱۹۱۴-۱۹۱۸) و دوم (۱۹۳۹-۱۹۴۵) خلبان نیروی هوایی فرانسه بود و برای خدماتش در این دو جنگ سه نشان و مدال نظامی گرفت.

نخستین رمان کسل با عنوان استپ سرخ در ۱۹۲۲ و آخرین رمان او با عنوان واپسین داوری‌ها شانزده سال پس از مرگش در ۱۹۹۵ منتشر شد. از او ۶۹ رمان برجا مانده که تاکنون بر مبنای ۱۳ عدد از آنها فیلم سینمایی یا تلویزیونی ساخته شده است. فیلم های شیر(The Lion؛ جک کاردیف ، ۱۹۶۲)، زیبای روز ( Belle de jour؛ لوئیس بونوئل، ۱۹۶۷)، و ارتش سایه‌ها (ژان پی‌یر ملویل، ۱۹۶۹) مشهورترین اقتباس‌های سینمایی از رمان‌های اوست. کسل در فیلم‌نامه‌نویسی نیز فعال بود و ۱۷ فیلم‌نامه و دیالوگ‌نویسی در کارنامه دارد.

یکی از رمان‌های نام‌آشنای او با عنوانِ «سوارکاران» پس از سفر کسل به آسیای مرکزی و افغانستان نوشته شد و در ۱۹۶۷ به چاپ رسید. فیلم سوارکاران (The Horsemen؛ جان فرانکنهایمر، ۱۹۷۱)، با بازیگری عمر شریف، اقتباسی سینمایی از همین رمان است. کسل به پاس فعالیت‌های ادبی‌اش نشان‌های لِژیون دُنُر، و هنر و ادب فرانسه را نیز دریافت کرد.