کتاب اطلس رنگی بیماری های گوسفند و بز ایران

گوسفند و بز از گونه های مهم دام هستند که نقش بسزایی در کشاورزی و تولید مواد غذایی در سراسر جهان دارند. با این حال، مانند هر حیوان دیگری، آنها مستعد ابتلا به بیماری های مختلفی هستند که می تواند اثرات مخربی بر سلامت و بهره وری آنها داشته باشد. درک این بیماری ها برای کشاورزان و دامپزشکان برای مدیریت موثر سلامت این نشخوارکنندگان کوچک بسیار مهم است.

یکی از شایع ترین بیماری هایی که گوسفند و بز را درگیر می کند پوسیدگی پا است. این عفونت باکتریایی در درجه اول بر روی سم تاثیر می گذارد و باعث لنگش و درد می شود. پوسیدگی پا در شرایط مرطوب و گلی به راحتی پخش می شود و مراقبت مناسب از سم ضروری است. پیرایش منظم، حمام پا با مواد ضدعفونی کننده و حفظ شرایط تمیز و خشک زندگی می تواند به پیشگیری از این بیماری کمک کند.

بیماری مهم دیگر در نشخوارکنندگان کوچک لنفادنیت کازئوز (CLA) است. این عفونت مزمن باکتریایی بر غدد لنفاوی تأثیر می گذارد و منجر به آبسه های پر از چرک می شود. CLA بسیار مسری است و می تواند از طریق تماس مستقیم یا تجهیزات آلوده گسترش یابد. حیوانات آلوده ممکن است کاهش وزن، کاهش تولید شیر یا مشکل در تنفس را نشان دهند. برنامه های واکسیناسیون همراه با اقدامات بهداشتی مناسب می تواند به کنترل CLA کمک کند.

عفونت های انگلی در بین گوسفند و بز نیز شایع است. انگل های گوارشی مانند کرم ها (مانند کرم های گرد، کرم های نواری) در صورت عدم درمان می توانند باعث اسهال، کاهش وزن، کم خونی و حتی مرگ شوند. پروتکل های کرم زدایی منظم متناسب با گونه های انگل خاص موجود در یک منطقه خاص برای جلوگیری از هجوم انگلی بسیار مهم است.

بیماری های تنفسی چالش دیگری برای مدیریت سلامت نشخوارکنندگان کوچک است. پنومونی ناشی از باکتری ها یا ویروس ها می تواند منجر به سرفه، ترشحات بینی، تب، کاهش اشتها و تنفس سخت شود. تهویه مناسب در اماکن مسکونی همراه با واکسیناسیون در برابر پاتوژن های رایج تنفسی می تواند به کاهش خطر شیوع پنومونی کمک کند.

اکتیما مسری (همچنین به عنوان Orf یا زخم دهان شناخته می شود) یک بیماری ویروسی است که لب ها، دهان و پستان گوسفند و بز را درگیر می کند. این باعث ایجاد زخم های دردناک می شود و خوردن یا شیر دادن به بچه های خود را برای حیوانات دشوار می کند. اکتیما مسری می تواند از طریق تماس مستقیم یا سطوح آلوده گسترش یابد. واکسیناسیون و اقدامات بهداشتی مناسب برای پیشگیری از این بیماری ضروری است.

علاوه بر این بیماری های خاص، نشخوارکنندگان کوچک نیز مستعد اختلالات متابولیکی مانند کتوز و توکسمی بارداری هستند. این شرایط اغلب در دوره‌های نیاز به انرژی بالا، مانند اواخر بارداری یا اوایل شیردهی رخ می‌دهد. مدیریت صحیح تغذیه، از جمله رژیم های غذایی متعادل و دریافت انرژی کافی، می تواند به پیشگیری از این اختلالات متابولیک کمک کند.

معاینات منظم دامپزشکی و درمان سریع هر گونه علائم بیماری برای حفظ سلامت و بهره وری گوسفند و بز بسیار مهم است. برنامه های واکسیناسیون متناسب با خطرات بیماری خاص در یک منطقه خاص، همراه با اقدامات بهداشتی خوب و مدیریت تغذیه مناسب، نقش حیاتی در پیشگیری از بیماری ها در نشخوارکنندگان کوچک ایفا می کند.

کشاورزان با درک بیماری‌های رایجی که گوسفند و بز را درگیر می‌کنند و اجرای اقدامات پیشگیرانه مناسب، می‌توانند ضمن به حداکثر رساندن بهره‌وری در این بخش مهم کشاورزی، سلامت دام‌های خود را تضمین کنند.