کتاب حکایت های سنایی و نظامی عروضی

نخست دانای مهربان را سپاس میگوییم که به ما توفیق خدمت عطا فرمود و سلام و صلوات بر پیامبر پاکش که راه رسیدن به سعادت را به واسطه وجود چهارده چراغ هدایت نورانی ساخته است. در دوران معاصر شناخت فرهنگ و به تبع آن تاریخ و ادبیات، بی گمان از بارزترین شاخصه های بالندگی به شمار میرود و شرافت و منزلتی ویژه دارد. باید بدین حقیقت عنایت داشت که ادبیات سهمی بنیادین در شناخت فرهنگ، تاریخ، علم و به طور کلی شناخت تاریخ نیاکان هر قوم دارد. ادبیات امروزه یکی از رویکردهای مهم برای دستیابی به معرفت و شناخت بشر و فرهنگ او به شمار میرود خودشناسی و درک فرهنگی تاریخی یکی از گامهای مهمی است که باید در راستای استقلال فرهنگی کشور برداشته شود جایگاهی که سرزمین ایران از نظر میراث ادبی و فرهنگی دارد قابل تأمل است زیرا کشورهای محدودی در دنیا از این جایگاه بهره مندند. ادبیات غنی ایران زمین بخشی از فرهنگ و تمدن عظیمی است که در گستره تاریخ جهان سابقه ارزشمند و درخشانی دارد رمز ماندگاری این فرهنگ روح و اندیشه متعالی حاکم بر آن بوده است و این حقیقت در تمامی بخشهای زندگی مردم ایران متجلی است و متون کهن ایران به خوبی بر این امر صحه می گذارد.

زبان و ادبیات فاخر فارسی، گنجینه ای ارزشمند از فرهنگ مردم ایران زمین است که حاصل تلاش و تجارب ادیبان و اندیشمندانی است که در طول تاریخ در زمینه های گوناگون کوشیده اند و نتیجه این تلاشها را در قالب اشعار و حکایات برای ما به یادگار گذاشته اند.

عارفی وارسته و فقیهی ،عابد بود پیش خداوند بسیار عزیز است و حتماً مرا شفاعت خواهد کرد.

سومین روحانی دانست دوستانش برای چه حاضر به پیروی از دستور پادشاه روم شدند؛ اما باز هم قبول نکرد که بت را بپرسند و با خود گفت: این جا فقط موضوع جان من در میان نیست، بلکه اسلام به خطر می افتد. پس به هیچ وجه نباید قبول کنم و تن به این ننگ بدهم.

من اعتقادات خود را با هیچ چیز عوض نخواهم کرد؛ حتی اگر جانم را بستانند.» سر فدی کرده ام پی دین را چه کنم جان و عار سجین را کشته بهتر مرا به نام نکو که بوم زنده با هزار آهو سپس رو به پادشاه روم کرد و گفت: من حاضر به قبول این ننگ نخواهم شد و نه در ظاهر و نه در باطن از دین اسلام دست نخواهم کشید جان من بسیار ناقابل است که آن را با افتخار در راه خدای بزرگ فدا خواهم ساخت اکنون میتوانی مرا بکشی گردن بزنی، بسوزانی، و هر کار خواستی انجام دهی، زیرا من مرگ با عزت را بر زندگی با ذلت ترجیح میدهم.»

آن روحانی حاضر به سجده در مقابل بت نشد و از اسلام دست نکشید؛ بنابراین پادشاه دستور داد وی را کشتند و او با افتخار به پیشگاه خداوند رفت.

روزی رسان خداست

فقیری ده فرزند قدونیم قد داشت که به سختی از عهده خرج و مخارج آنها بر می آمد. روزی از روزها دیگر نتوانست آن همه سختی را تحمل کند و در مقابل رنج و زحمت زیاد تسلیم و ناامید شد و تصمیم گرفت زن و بچه خویش را به حال خود رها کند و به جایی برود که دیگر کسی او را نبیند.

او فکر نکرد که مسؤول کودکانی است که به دنیا آورده و در برابر زن و فرزندانش متعهد است. خلاصه دیگر نتوانست تن به سختی دهد و برای آسایش خویش خانواده اش را ترک کرد و به سوی دیاری نامعلوم راهی شد.

از عیال و طفول رخ برتافت

به دگر ناحیت سبک بشتافت

و آن عیالان به شهر در بگذاشت

راحت خویشتن در آن پنداشت