این نخستین شماره‌ی ویژه‌ی مجموعه‌ی «صد فیلمنامه» است که امیدواریم هر ده شماره یک‌بار بتوانیم این تجربه را تکرار کنیم. قرار است در هر شماره‌ی رُوند (پنجاه، شصت، ...) به فیلمسازی بزرگ بپردازیم، و چند فیلمنامه از او را در یک مجلد قرار دهیم. تارکوفسکی (شاید همچون تمام نوابغ) موجود متناقضی بود. کسی که تصاویر سینمایی را مستقل از کلامِ مکتوب می‌دانست، و درعین‌حال فیلمنامه‌هایی به‌شدت ادبی می‌نوشت. تجربه‌ی خواندن یک فیلمنامه‌ی تارکوفسکی‌وار چگونه تجربه‌ای‌ست؟ این شاید برای تمام عاشقانِ آن تصاویر جادویی سؤالی کلیدی بوده. و اینک این کتاب می‌تواند پاسخی باشد به این سؤال. این فیلمنامه‌ها می‌تواند برای فیلمنامه‌نویسان جوان درسی باشد یگانه، برای محدودنشدن در قالب‌های تنگِ کلاس‌های آموزشی؛ البته به‌شرطی که عشق به ادبیات را نیز از تارکوفسکی بیاموزند.
تلگرام
واتساپ
کپی لینک