کتاب جامعه شناسی فرهنگی گل آذین

نویسندگان این کتاب جمع متنوعی از پژوهشگران هستند که وجه اشتراک آنها اولویت دادن به فرایندهای فرهنگی به عنوان عنصری مبنایی در هر تبیین اجتماعی است. بعلاوه آنها خواهان توسعه یک جامعه شناسی فرهنگی هستند. به این معنا که به ابعاد و جنبه هایی از زندگی اجتماعی توجه میکنند که نسل قبلی جامعه شناسان کمتر یا در حاشیه به آنها می پرداخت. اعتقاد به ارزش یک جامعه شناسی فرهنگی به معنای درک موضوعاتی چون عواطف احساسات .گفتمان روایت بازاندیشی و بنیان دیداری و مادی زندگی اجتماعی و بی تردید اهمیت آنها برای تجربه اجتماعی به عنوان عناصر اصلی هر نظریه مهم و موفق درباره زندگی اجتماعی است. همچنین اعتقاد به ارزشمندی یک جامعه شناسی فرهنگی به معنای فهم این موضوع نیز هست که فرهنگ نباید به دیگر جنبه های تبیین اجتماعی تقلیل داده شود یا به عنوان مثال در قالب عواملی چون اقتصاد یا ایدئولوژی تبیین شود بلکه فرهنگ نیرویی مستقل است و باید در کانون حوزه های بسیار متنوعی قرار گیرد که به طور سنتی جامعه شناسان به مطالعه و بررسی آنها پرداخته اند. اگرچه امروزه جامعه شناسی فرهنگی حوزه بسیار مؤثری در پژوهش محسوب می شود. شیوه های مختلفی در کاربست یک رویکرد جامعه شناسی فرهنگی وجود...

پیشرفتهای جدیدتر در زمینه نظریه اجرا (الکساندر، ۲۰۰۴ الف، ۲۰۰۴ به باتلر ، ۱۹۹۷ گیرتر، ۱۹۷۳؛ شکنر ، ۱۹۹۳، ۲۰۰۲ ترنر ، ۱۹۸۲) با ارجاع به منابع : نظری کنش متقابل نمادین نمایش های آیینی و اجتماعی در پی شناخت ویژگی اجرایی هویت و سطح اجتماعی آن هستند تا نشان دهند کردارهای اجتماعی که بر حسب تاریخ و احساسات و عواطف جمعی شکل می گیرد باید به واسطه اقدامات اجرایی مداومی که هویت کنش گران و گروه های اجتماعی را تولید و بازتولید میکند، به وجود آیند (باتلر، ۱۹۹۷: ۴۰۹) . الکساندر مؤلفه های اجرای فرهنگی را این طور معرفی می کند فرآیندی اجتماعی که کنش گران به واسطه آن در سطحی فردی یا جمعی معنای موقعیت های اجتماعی را برای دیگران بیان می کنند؛ همان معنایی که خود آگاهانه آن را می پذیرند یا نمی پذیرند، اما آگاهانه یا ناآگاهانه میخواهند که دیگران آن را باور کنند میخواهند آن را به دیگران بیاورانند. برای اینکه نمایش کنشگران مؤثرتر باشد باید اجرایی قابل تأمل ارائه بدهند. همه چیز این اجرا به این بستگی دارد که دیگران کارها و ژستهای آنها را با انگیزشها و توضیح منطقی آنها بپذیرند (الکساندر، ۲۰۰۴ (۵۲۹) الکساندر در قالب توصیف واقعه تروریستی ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ در آمریکا الگویی از مؤلفه های اجرای فرهنگی ارائه می دهد. این مؤلفه ها یا همان اجزای تشکیل دهنده اجرای فرهنگی طیف متنوعی از مجموعه بازنمایی های اجتماعی که کنشگران ،کردارها ،اهداف اخلاقیات و باورهای خود را بر اساس آن تنظیم میکنند تا کنشگران و مخاطبین مؤلفه های صحنه اجرای افراد و قدرت اجتماعی را در بر می گیرد؛ برخی عملکردها به عنوان درست و طبیعی پذیرفته می شوند در حالی که برخی دیگر چالش برانگیز و تهاجمی به نظر می رسند. آخرین مؤلفه الگوی الکساندر ابزار تولید نمادین است. منظور او از این مؤلفه ارجاع به طیفی از منابع مادی در دسترس است (۲۰۰۴: ۵۳۲) که به افراد امکان و توانایی انجام کردارهای اجتماعی میدهد. این مؤلفه شامل چیزهایی است که به شیوه نمادین...

در طول دو دهه گذشته جامعه شناسی فرهنگی از حوزه ای محدود یعنی زیر مجموعه رشته جامعه شناسی به رویکردی مستقل تبدیل شد و در سطحی بین المللی مورد پذیرش قرار گرفت. این توسعه پرشتاب توجه نظریه پردازان و پژوهشگرانی را به خود جلب نمود که همواره تلاش می کردند با تمرکز بر فرهنگ فرآیندها و نظام های روابط و مناسبات سازنده جامعه را تبیین کنند این رویکرد فرهنگی الگوهای پیشین جامعه شناسی را به چالش کشید و فرهنگ را نه صرفاً به عنوان محصول فرعی از تجارب ساختاری طبقه اجتماعی جنسیت، نژاد و بلکه به عنوان نیرویی مستقل برای تولید و بازنمایی زندگی اجتماعی معرفی کرد. این کتاب با اعتقاد به ارزشمندی مطالعه فرهنگ نیروهای فرهنگی و فرایندهای فرهنگی به عنوان روش فهم جامعه میان مطالعه جامعه شناختی فرهنگ و آنچه جامعه شناسی فرهنگی می نامیم تمایز قائل میشود...