کتاب نامه باستان ج6 ازپادشاهی لهراسب تا پادشاهی داراب

میرجلال الدین کزّازی(زادهٔ ۲۸ دی ۱۳۲۷ در کرمانشاه) استاد دانشگاه، نویسنده، مترجم، شاهنامه پژوه و پژوهشگر برجستهٔ ایرانی در زبان و ادب فارسی است. او از چهره های ماندگار فرهنگ و ادب ایران در پنجمین همایش چهره های ماندگار به سال ۱۳۸۴ است. وی نام بردار به بهره گیری از واژه های پارسی سره در نوشته ها و گفتار خود است. کزّازی، عضو هیئت امنای بنیاد فردوسی است.میرجلال الدین کزّازی در خانواده ای اهل روستای کزاز در استان مرکزی به دنیا آمد که برای ساخت حوزه علمیه به کرمانشاه مهاجرت کرده بودند. جلال الدین کزازی از همان دوران کودکی به فرهنگ و ادبیات ایران علاقهٔ زیادی نشان می داد.دورهٔ دبستان را در مدرسه آلیانس کرمانشاه گذرانید و از سالیان دانش آموزی با زبان و ادب فرانسوی آشنایی یافت. سپس دورهٔ دبیرستان را در مدرسه رازی به فرجام آورد و آنگاه برای ادامهٔ تحصیل در رشتهٔ زبان و ادب پارسی به تهران آمد.کزّازی در دانشکده ادبیات فارسی و علوم انسانی دانشگاه تهران دوره های گوناگون آموزشی را سپری کرد. وی در سال ۱۳۵۱ خورشیدی مدرک کارشناسی در رشتهٔ زبان و ادب پارسی از دانشگاه تهران را به دست آورد و به سال ۱۳۷۱، پایان نامهٔ دکترای خود را با نام نمادشناسی در شاهنامه نوشت.وی هم اینک عضو هیئت علمی در دانشکدهٔ ادبیّات فارسی و زبان های خارجی وابسته به دانشگاه علامه طباطبایی است. او افزون بر زبان فرانسوی که از سالیان خردی با آن آشنایی یافته است، با زبان های اسپانیایی و آلمانی و انگلیسی نیز آشناست و تاکنون ده ها کتاب و نزدیک به سیصد مقاله نوشته است و در همایش ها و بزم های علمی و فرهنگی بسیاری در ایران و کشورهای دیگر سخنرانی کرده است.وی از سال ۷۶ تا ۷۹ خورشیدی به آموزگاری ایران شناسی و زبان پارسی در اسپانیا سرگرم بوده است.او از سال های نوجوانی، نوشتن و سرودن را آغاز کرد و در همان سال ها با هفته نامه های کرمانشاه همکاری داشته و آثار خود را در آن ها به چاپ می رسانید. هم اکنون نیز گهگاه شعر می سراید و نام هنری اش در شاعری زروان است. گفتنی است، وی در سخن گفتن، هرگز واژه های عربی را به کار نمی گیرد.