کتاب شور ذهن

ایروینگ استون

زاده‌ی چهاردهمین روز ژوئیه‌ی ۱۹۰۳، در سان‌فرانسیسکوی کالیفرنیا. ویژگی بارز این چهره‌ی ادبی، خلق رمان‌هایی به سبک زندگینامه و بر اساس زندگی چهره‌های نام‌دار تاریخی (فروید، ون گوگ، ابراهام لینکلن و…) است. در میان آثار او، کتاب شور زندگی (منتشرشده به سال ۱۹۳۴) که زندگی ونسان ون گوگ را در برمی‌گیرد، بسیار معروف است.

اروینگ تننباوم هفت ساله بود که والدینش از هم جدا شدند. مادرش بعدها مجدداً ازدواج کرد و او فامیلی ناپدری‌اش «استون» را برای خود برگزید. استون همواره از مادرش در مقام شخصیتی یاد می‌کرد که بذر اشتیاق به مطالعه را در وجود او کاشت. این نویسنده بعدها به این نتیجه رسید که تحصیلات، تنها راه موفقیت در زندگی است.

در سال ۱۹۲۳، استون مدرک کارشناسی خود را از دانشگاه کالیفرنیا، برکلی دریافت کرد. پس از دریافت مدرک کارشناسی ارشد بود که در سمت دستیار آموزش در رشته‌ی زبان انگلیسی در همین دانشگاه مشغول به کار شد. استون با نخستین همسرش لونا مُسک که دانشجوی همین دانشگاه بود آشنا شد. این زوج جوان با پولی که ارنست مسک، پدرِ‌ لونا فراهم آورد بود، راهی پاریس شدند.

ایروینگ و لونا استون در دهه‌ی ۱۹۳۰ از اروپا به ایالات متحده بازگشتند و این زمانی بود که ایروینگ به مدت شش ماه و به شکل متمرکز پیرامون زندگی ون گوگ تحقیق کرد. در سال ۱۹۳۰، استون نامه‌ای از دکتر فلیکس ری دریافت کرد. دکتر ری، پزشک معالج ون گوگ در هنگامی بود که او گوش خود را در دسامبر ۱۸۸۸ بریده بود! به‌زودی میان دکتر ری و استون دوستی عمیقی برقرار شد. دکتر ری تأیید کرد که کل گوش ون گوگ کنده شده بود، نه فقط لاله‌ی گوش او. بر طبق گزارش تایمز، کتاب «شور زندگی»، پیش ار انتشار در سال ۱۹۳۴، هفده‌بار از سوی ناشران گوناگون رد شد.

پس از جدایی از لونا، استون با منشی خود، جین فاکتور ازدواج کرد. ازدواجی که تا زمان مرگِ این نویسنده در سال ۱۹۸۹ و در لس‌آنجلس پایدار بود. جین در سال ۲۰۰۴ و در ۹۳ سالگی درگذشت. در طول سال‌های زندگی مشترک، جین بسیاری از آثار استون را ویرایش می‌کرد. از آنجا که ژانر آثار خلق‌شده‌ی استون زندگینامه بود، او در مرحله‌ی پیش از نگارش آن‌ها، مدت زیادی را صرف تحقیقات برای نوشتن آن‌ها می‌کرد. برای مثال، او سال‌های زیادی در ایتالیا زندگی کرد تا به مطالعه و تحقیق پیرامون زندگی میکل آنجلو بپردازد و این با هدف خلق کتابی به نام «درد و رنج» بود و در همین دوران بود که دولت ایتالیا به دلیل کاوش در زمینه‌ی دستاوردهای فرهنگی برجسته‌ی تاریخ این کشور، به شکل ویژه‌ای از ایروینگ استون تقدیر کرد.