کتاب برق نقره ای و پنج داستان دیگر

زاده بیست و دومین روز از مه ۱۸۵۹ در ادینبورگ اسکاتلند. دویل پزشکی بود که در ابتدا طبابت می‌کرد، اما دلیل شهرت و معروفیت او، بیش از هر چیز، خلق یک کارآگاه خصوصی به نام شرلوک هولمز در جهان داستان‌های جنایی است.

پدر و مادر دویل، هر دو ایرلندی‌تبار و کاتولیک بودند که در سال ۱۸۵۵ ازدواج کرده بودند. سال ۱۸۹۳ بود که دویل پدر خود را از دست داد و در نه سالگی، به کمک عموی متمول خود، به مدرسه فرستاده شد و در سال ۱۸۷۵ برای تحصیلات آکادمیک، راهی دانشگاه شد.

حین تحصیل در دانشکده پزشکی بود که نوشتن داستان کوتاه را آغاز کرد. نخستین داستان کوتاه او در مجله بلک‌وود به چاپ رسید. با آنکه به‌جز مخلوق نام‌دار دویل، شرلوک هولمز، آثار دیگری نیز در پرونده او به چشم می‌خورد اما بی‌راه نیست اگر بگوییم، این شرلوک هولمز است که سبب جایگاه درخشان کانن دویل در جهان ادبیات شده است.

دره وحشت، حلقه سرخ، برق نقره‌ای، رسوایی در کشور بوهم، عینک دور طلایی، سیمای زرد و اتود در قرمز لاکی از جمله آثار اوست.

زاده پنجمین روز خرداد ۱۳۰۹ و درگذشته ۱۸ تیر ۱۳۸۴٫ امامی نویسنده، مترجم، روزنامه‌نگار، منتقد و ویراستاری بود که هریک از آثاری که خلق کرد، اهمیت و اعتبار والایی دارد. او از برجسته‌ترین مترجمان انگلیسی بود و ترجمه‌هایش هنوز هم در ذهن دوستداران ادبیات جایگاهی مثال‌زدنی دارد؛ مانند ترجمه او از گتسبی بزرگ، اثر اسکات فیتز جرالد، و ترجمه‌هایش از داستان‌های شرلوک هولمز.

امامی که محل تولد خود را شیراز، زادگاه سعدی و حافظ، می‌داند در واقع در شهر کلکته به دنیا آمده و دو سال نخست زندگی خود را در همین شهر گذرانده بود. پدر او، شیخ عبدالنبی امامی، تاجر چای در هندوستان بود و به‌دلیل همین مراوداتش زبان انگلیسی را آموخته بود. بنا به قول خودِ کریم امامی، او نخستین واژه‌های زبان انگلیسی را از پدر آموخته بود.

سال‌های تحصیلات متوسطه امامی در شهر شیراز و در دبیرستان نمازی سپری شد و در آغازین سال‌های همین دوره بود که یاد گرفتن اصولی زبان انگلیسی برای او مسئله‌ای جدی شد و این نخستین سنگ‌بنای سال‌ها تلاش در زمینه آموختن زبان انگلیسی برای کریم امامی بود.

ویراستاری در مؤسسه انتشارات فرانکلین تهران، از دیگر افتخارات مهم زندگی او بود، زیرا در آنجا بود که بسیاری از چهره‌های بزرگ ادبی در یک مقطع زمانی و در یک مؤسسه انتشاراتی با یکدیگر همکار ‌شدند: حمید عنایت، ابوالحسن نجفی، احمد سمیعی گیلانی، مهشید امیرشاهی و باقر معین.

در زمان کار در مؤسسه کیهان بود که با گلی امامی ازدواج کرد؛ ازدواجی که در دو سوی آن چهره‌های ادبی درخشانی بودند.