زاده‌ی ۱۸ ژوئیه ۱۹۳۲ در شهر زیما در شوروی سابق. از حدود ۱۶ سالگی بود که شروع به سرودن شعر کرد و در اوج جوانی و در دوران حاکمیت خروشچف بود که نامش در میان مجامع ادبی و دوستداران شعر شناخته شد. در گام‌های اول با تأثیرپذیری از مایاکوفسکی اشعارش را می‌سرود؛ اما قدم‌به‌قدم لحن مخصوص به خود و سبک شخصی‌اش را پیدا کرد. تحصیلات آکادمیک یفتوشنکو در رشته‌ی ادبیات و در انستیتو گورکی به انجام رسید.

یفتوشنکو در عرصه‌های هنر و سیاست نیز تجربه‌اندوزی کرده است. او در زمینه کارگردانی و فیلمنامه‌نویسی به فعالیت‌های هنری پرداخته و برای چند سالی نیز نماینده پارلمان بوده است.

اشعار یفتوشنکو را می‌توان اشعاری محبوب خاص و عام دانست. اشعار او را از یک سو مخاطبان ارج نهاده‌اند و از سوی دیگر در بخش جوایز ادبی، جوایز گوناگونی را از آن خود کرده‌اند؛ جوایزی همچون جایزه والت ویتمن در امریکا، جایزه آنونزیو در ایتالیا و جایزه فدراسیون روسیه.

از ویژگی‌های بارز و شاخص شعر یفتوشنکو، بی‌پروایی زبانی در نقد یک جامعه و سیستم بسته در شوروی سابق است. سیستم مبتنی بر کاغذبازی و ابتذال عجیب خرده‌بورژوازی در شوروی، پایه‌های مورد نقد او در آثارش هستند.