1,092,000
کتاب "جریان ها و سازمان های مذهبی-سیاسی ایران" اثری است به قلم دکتر "رسول جعفریان" که در آن این جریانات را از سال 1320 تا 1357 یعنی "از روی کارآمدن محمدرضا شاه تا پیروزی انقلاب اسلامی" مورد بررسی قرار می‌دهد.
انقلاب ها و اصلاحات در هر جامعه‌ای مطمئنا دستخوش تغییرات فرهنگی، نگرشی و معرفتی خواهد شد و این قضیه در مورد انقلاب اسلامی 1357 نیز صدق می‌کند. دکتر "رسول جعفریان" که یکی از روحانیون و اساتید تاریخ در دانشگاه تهران است، مطالب زیادی در مورد تاریخ ایران منتشر کرده است که موضوعاتی نظیر تاریخ اسلام، صفوی، قاجار و تاریخ کنونی را پوشش می‌دهد. اما کتاب "جریان ها و سازمان های مذهبی-سیاسی ایران" اثری است درباره شکل گیری جریان های سیاسی- مذهبی در دوره پهلوی دوم که دکتر "جعفریان" در آن بر حضور روحانیون در میدان‌های مبارزه و نقش آنها را در عرصه‌های فرهنگی و سیاسی با تکیه بر دین مبین اسلام برجسته می‌کند.
کتاب حاضر بررسی روندهای فرهنگی در طول تاریخ با تمرکز بر رویدادهای فرهنگی-سیاسی است که پایه و اساس انقلاب اسلامی بوده است. این اثر در پاسخ به این پرسش که با وجود عناصر مذهبی و تبدیل شدن انقلاب به انقلاب اسلامی، چه نوع پیشرفت‌های فرهنگی پس زمینه‌ی این انقلاب سیاسی بوده، به نگارش درآمده است. کتاب هم چنین گرایش‌هایی را که در بیش از سه دهه در حال رشد بوده و آن فلسفه‌ی فکری و کلامی که بینش لازم برای انقلاب را به انقلابیون بخشید، مورد بررسی قرار می‌دهد. هدف اصلی این کتاب نشان دادن گستردگی فعالیت‌های مذهبی-سیاسی، بزرگ‌ترین تشکل‌های مذهبی و نیز توصیف عملکرد "جریان ها و سازمان های مذهبی-سیاسی ایران"، "از روی کارآمدن محمدرضا شاه تا پیروزی انقلاب اسلامی" می‌باشد. گفتنی است این کتاب دارای حاشیه‌نویسی‌های برجسته‌ای از جمله حاشیه‌نگاری رهبر معظم انقلاب است.
پرسش اساسی این نوشته درباره انقلاب اسلامی بهمن ماه 1357 آن است که چرا و چگونه نیروهای مذهبی و روحانی در موقعیت رهبری این نهضت قرار گرفتند ؟ این در حالی است که از مشروطه به بعد ، به طور عمده ، نیروهای سکولار و عمدتا تجددخواه در صحنه سیاست ایران فعال بودند ، و چنان که آگاهیم ، رضاشاه با تمام قوا با سنت گرایی و شعائر مذهبی در افتاد و با مدارس دینی ، مساجد و حسینیه ها به مبارزه پرداخته ، بیشترین محدودیت را از هر جهت برای روحانیون فراهم کرد . در همین دوره ، روشنفکران به طور غالب ، و در بیشتر نوشته های خود ، عامل عقب ماندگی و درماندگی و درجا زدن ایران را در رسیدن به مدرنیسم و تجدد ، اندیشههای سنتی و دین و وجود مدافعان آن تعریف می کردند و با همه توان مسیر انشقاق میان نسل قدیم و جدید را هموار می کردند . در همین دوره ، بسیاری از ادیبان و داستان نویسان و شاعران و طنزنویسان معاصر با آفرینش طنزها و اشعار و هزلها و هجوهای خود به نقد روحانیت و سنت پرداخته افتاده و آثارشان را پر از استهزا نسبت به این جماعت و شماری از شعائر مذهبی کردند . علاوه بر روشنفکران غربگرا ، توده ای ها و کمونیست ها نیز نهایت تلاش خود را از یک سو برای معرفی دین به عنوان افیون توده ها به کار گرفتند ، و کوشیدند تا رهبری جوانان و نسل انقلابی را بر عهده بگیرند و تاریخ ایران را از گذشته خود منقطع سازند . در این زمینه ، توفیق زیادی بدست آوردند ، و اما به دلیل عمیق نبودن این تفکر ، آثارشان بیشتر در سطح رواج یافت . در تمام این دوره ، پهلوی هم با استفاده از امکانات موجود ، به رغم دینداری صوری ، سعی کرد تا قدرت رو حانیت را محدود کرده و آنان را به حاشیه براند.
در حال حاضر مطلبی درباره رسول جعفریان نویسنده جریان ها و سازمان های مذهبی-سیاسی ایران در دسترس نمی‌باشد. همکاران ما در بخش محتوا، به مرور، نویسندگان را بررسی و مطلبی از آنها را در این بخش قرار خواهند داد. با توجه به تعداد بسیار زیاد نویسندگان این سایت، درج اطلاعات تکمیلی، نقد و بررسی تمامی آنها، کاری زمانبر خواهد بود؛ لذا در صورتی که کاربران سایت برای مطلبی از نویسنده، از طریق صفحه ارتباط با ایده بوک درخواست دهند، تهیه و درج محتوای برای آن نویسنده در اولویت قرار خواهد گرفت.ضمنا اگر شما کاربر ارجمندِ سایت ایده‌بوک، این نویسنده را می شناسید یا حتی اگر خود، نویسنده هستید و تمایل دارید با مطلبی جذاب و مفید، سایرین را به مطالعه‌ی کتاب ترغیب و دعوت کنید، می توانید محتوای مورد نظرتان را از صفحه ارتباط با ایده بوک ارسال نمایید.
تلگرام
واتساپ
کپی لینک