کتاب پرگار تجربه نگاری و جستارهایی در مدیریت فرهنگی آرما

عمده فعالیت و مسئولیتهای من در سی چهل سال گذشته در حوزه مدیریت فرهنگی

بدین گونه بوده است روزنامه نگاری فعالیت در ستاد وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در دهه ۷۰ و دهه ۹۰ تأسیس ،روزنامه مدیریت و راه اندازی بنگاه های مطبوعاتی، فعالیت در صدا و سیما هشت دوره نمایندگی رسانه ها در هیئت نظارت بر مطبوعات عضویت در هیئت منصفه دادگاه مطبوعات و حضور در ستادها و شوراهای برنامه ریزی فرهنگی هر چند به شهادت ویژگیهایی که در یکی از مقالات همین کتاب آمده است، اجازه ندارم مدعی شوم که مدیر فرهنگی هستم در فاصله سالهای ۱۳۹۲ تا ۱۴۰۰ در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، مسئولیت هایی داشته ام از شهریور ۱۳۹۲ تا دی ۱۳۹۶ معاون مطبوعاتی و از آبان ۱۳۹۷ تا مهر ۱۴۰۰ رئیس سازمان سینمایی به علاوه از ابتدای زمستان ۱۳۹۶ پس از خداحافظی از معاونت مطبوعاتی تا پایان دولت دوازدهم (۱۴۰۰) دستیار ارشد وزیر هم بوده ام و به نوعی در بعضی تصمیمها و سیاستهای کلان وزارتخانه نقش یا اطلاع داشته ام. همچنین از ابتدای ۱۳۹۳ هم زمان با اجرایی شدن قانون انتشار و دسترسی آزاد به اطلاعات، تا آبان ۱۴۰۱ دبیری کمیسیون ملی این قانون را به عهده داشته ام. در سالهای اشاره شده وزارتخانه ۳ وزیر به خود دیده است: آقایان علی جنتی و دکتر سید . . . 

ارشاد متقبل میشد اگر این تدبیر رخ داده بود، اولاً خدمتی به مشترکان واقعاً علاقه مند به یک نشریه صورت میگرفت و ثانیاً نیازی به هزینه این همه بازرسی از اپراتورها نداشتیم که آیا واقعاً نشریه را از مدیر نشریه تحویل میگیرند یا تبانی میکنند؟ و آیا واقعاً به آدرس مشترک می برند یا آنها را به عنوان کاغذ باطله می فروشند؟ چون اگر به دست مخاطب نمی رسید، از آنجا که پولش را داده بود صدایش در می آمد و این به صحت عمل کمک می کرد. اشکالات این طرح و اعتراضات تعدادی از نشریات به گونه ای بود که مجبور به پایان دادن این طرح شدیم نفس عقب نشینی بد نیست و نباید به اسم قاطعیت، لجبازی کرد. اگر طرحی موفق نیست و نمیتوان با چاره اندیشی اشکالات آن را مرتفع کرد بهتر است به جای اتلاف منابع متوقف شود و بر این کار شجاعت داشت. اما سایر طرح ها نسبتاً موفق بودند

۱ در طرح خرید مجلات برگشتی شماره های قدیمی مجلات البته نه خیلی قدیمی با قیمتی اندک (بیش از قیمت کاغذ باطله خریداری میشد و بر حسب محتوای مجله در اختیار کتابخانه ها بیمارستانها زندانها و... قرار می گرفت. مدیران نشریات هم راضی بودند؛ چون حس بد فروش باطله را نداشتند و میدانستند این مجله به اهلش می رسد. حتی بازخوردهایی که از این مخاطبان جدید میگرفتند برایشان خیلی غافلگیر کننده و ارزشمند بود. این طرح متأسفانه در دوره معاونت آقای خدادی متوقف شد. تفاهم نامه با شرکت رجا هم به این شکل بود که نیمی از قیمتی را که قطارها به یک روزنامه یا یک هفته نامه می پرداختند ما به آنها بر میگردانیم دو شرط گذاشته بودیم اولاً هر نشریه ای که ضریب کیفی اش از حد نصاب بالاتر بود و متقاضی این طرح بود باید می خریدند. به عبارت بهتر اجازه گزینش نداشته باشند چون قبل از این طرح کلا سه چهار روزنامه می گرفتند که فقط یکی از آنها خصوصی بود و میتوانست معنای خوبی نداشته باشد. ثانیاً سقف تعداد خرید وجود داشت.

طبیعی است آنان بین کف تا سقف توافق شده مخیر بودند تعداد درخواستی خود را بر اساس بازخورد از مسافران تنظیم میکردند؛ اما مطابق قرارمان اجازه نداشتند به روزنامه ای که متقاضی این طرح بود و ضریب کیفیت بالایی هم داشت و حاضر بود خودش در محل و ساعت اعلامی راه آهن تحویل بدهد جواب منفی بدهند. این طرح متأسفانه در دوره...

این کتاب مجموعه ای است از یادداشتهای نویسنده بر اساس سالها تجربه ی حضور و کنشگری در حوزه ی فرهنگ و هنر نویسنده ای که در کارنامه اش از روزنامه نگاری تا تأسیس و مدیریت بنگاههای مطبوعاتی و عضویت در هیئت نظارت بر مطبوعات و از فعالیت در صدا و سیما تا معاونت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و از ریاست سازمان سینمایی تا عضویت در ستادها و شوراهای برنامه ریزی فرهنگی مختلف ثبت شده است. در این کتاب او از منظر تجربه نگاری گریزهایی زده است به حوزه ی سیاستگذاری و مدیریت فرهنگی و نظام مسائلی که هر مسئول و مدیر فرهنگی با آنها دست به گریبان است.