کتاب به سوی کامیابی 1

وقتی آنتونی رابینز از من خواست که مقدمه ای برای کتاب به سوی کامیابی» بنویسم به چند دلیل بسیار خوشحال شدم اول اینکه تونی جوان فوق العاده ایست. اولین برخورد من با وی در ژانویه ۱۹۸۵ بود. در آن هنگام برای شرکت در یکی از تورنمنت های گلف به پالم سپرینگزا رفته بودم یک روز عصر پس از اینکه ساعتی را با رفقای گلف باز به گفتگو و تفریح گذراندیم با یک دوست استرالیائی بنام آقای کیت پانچ برای خوردن شام از محل مسابقات خارج شدیم بین راه تابلوی سمینار عبور از روی آتش، توسط آنتونی رابینز نظرمان را جلب کرد روی تابلو نوشته بود نیروهای درونی خود را آزاد کنید. آوازه تونی را قبلاً شنیده بودیم و لذا کنجکاویمان تحریک شد. البته حال من و کیت چندان مساعد نبود که جان خود را به خطر بیندازیم و روی زغال سنگهای گداخته راه برویم این بود که تصمیم گرفتیم فقط برای تماشا، در سمینار شرکت کنیم.

آن شب به مدت چهار ساعت و نیم شاهد بودم که چگونه تونی، با نیروی غیر عادی خود جمع زیادی از مدیران، پزشکان حقوقدانان زنان خانه دار و افراد گوناگون را مسحور کرده بود. وقتی میگویم مسحور» منظورم استفاده از سحر و جاودوی سیاه نیست، بلکه او با جاذبه قیافه دلپذیر و دانش عمیق خود از روانشناسی و رفتار انسانی همه را روی لبه های صندلی میخکوب کرده بود این روحبخش ترین و نشاط آورترین سمیناری بود که ظرف بیست سال تدریس مدیریت در آن شرکت میکردم در پایان سمینار، همه شرکت کنندگان بجز من و کیت از روی بستری از زغال سنگهای گداخته به طول بیش از ۴/۵ متر عبور کردند و هیچکدام آسیبی ندیدند و این برای همه منظره ای دیدنی و تجربه ای فراموش

عقیده نیروبخشی است. بدین جهت من به آن معتقدم من اعتقاد دارم که وقایع زندگی را خود ما بوجود می آوریم، خواه با رفتار خواه با افکار و همه آنها برای ما آموزنده اند. اگر باور ندارید که جهان خود را خواه از طریق موفقیتها ، خواه بعلت شکست ها ، خود می سازید، ناگزیر دستخوش حوادث میشوید و این اتفاقی است که حتماً می افتد. یعنی از حالت فاعلی به حالت مفعولی می افتید اگر من چنین عقیده ای داشتم، بارم را میبستم و به جستجوی فرهنگی دیگر دنیایی دیگر و یا سیاره ای دیگر میرفتم. اگر من نتیجه نیروهای اتفاقی بیرونی باشم چه لزومی دارد که اینجا بمانم؟

بنظر من قبول مسئولیت یکی از بهترین معیارهای توانایی و بلوغ شخص است. بعلاوه، این باور، موجب پشتیبانی و تقویت باورهای دیگر می شود، و با اعتقادات دیگر سیستم بهم پیوسته نیرومندی تشکیل میدهد اگر به شکست اعتقاد نداشته باشید و بدانید که حتماً به نتایج دلخواه خود می رسید کافی است قبول مسئولیت کنید و بدانید که چیزی را از دست نمی دهید و همه چیز را بدست می آورید. اگر بر خود مسلط باشید موفق می شوید. آنها که قبول مسئولیت کنند نیرومندند و آنان که از زیر بار مسئولیت شانه خالی کنند رو به ضعف می روند.

باور شماره 4 -- برای بهره بردن از چیزی شناخت کامل آن لازم نیست. بسیاری از مردان موفق بر این عقیده اند. یعنی معتقدند برای اینکه چیزی را مورد استفاده قرار دهند لزومی ندارد