کتاب بازیگری به شیوه متد

کتابی که ملاحظه میکنید زندگی شورانگیز لی استراسبرگ استاد و مدرس معروف رشته بازیگری است. علاقه مندان به هنر بازیگری در ایران با نام او آشنا هستند. خیلیها میدانند که هدایت بازی آل پاچینو در پدرخوانده ۲ به عهده او بود و پاچینو نیز که مدتها مترصد بود تا به خاطر رهنمودها و حمایت های فکری استادش به او ادای دین کند اسکار خود برای فیلم «رایحه زن» را به یاد و خاطره لي استراسبرگ تقدیم کرد. توجه به این مرد جنجالی از این روست که متفکری مدرن در عرصه پرورش هنر پیشه به حساب میآید با اینکه خودش معترف است که آموزشهای او در راستای آموزه های استانیسلافسکی است ولی با شهامت نظریات استاد روس را نقد میکند تفاوت اصلی روش او یعنی متد اکتینگ با روش پیروان اصیل استانیسلافسکی مثل خانم استلا آدلر در این است که او اصالت را به بازیگر می دهد نه به نقش به همین دلیل با تمهیدهای ویژه متد» هنر پیشه را وا می دارد که از چارچوب متن فراتر رود. بحث «حافظه عاطفی به این دلیل برایش جالب است که آن را مانند نقبی به اعماق ضمیر ناآگاه بازیگر میداند. در واقع او ردپایی از تمام نقشها و شخصیتها را در وجدان مغفوله بازیگر جستجو میکند تأکید زیادش بر بداهه ورزی و جانشین سازی موقعیت هایی جدا از شرایط پیشنهادی از این روست که بازیگر را به مرحله انکشاف و برون افکنی خود پنهانش برساند من به هنگام ترجمه اثر متوجه شدم که او چه بی مهابا از كلمه روح استفاده میکند.

وقتی تمام ذهنتان بر کارد متمرکز میشود این امکان برایتان مهیاست که تمرکز خود را گسترش دهید یعنی از سلاح به دشمن منتقل شوید. حالا فرض کنید این دشمن زمانی دوستتان بوده است. یک لحظه تفکر به این موضوع دایره توجه شما را بازتر میکند مجال دهید که خاطراتتان زنده شوند. دلیلی ندارد چون نقش یک آدمکش را بازی میکنید فقط خاطرات بد را به یاد آورید. به ذهنتان اجازه دهید تصویر دوستی سابقتان را ترسیم کند. به دوران کودکی برگردید که شروع آشنایی تان بود. چهره دوست داشتنی مادر خود و دوستتان را به یاد آورید. اکنون به تمامی در خاطرات غرق شده اید و دیگر تمرکزی بر چاقو ندارید. همین باعث می شود که غفلتاً دست خود را ببرید و ناگهان تمام آن خاطرات از میان بروند. حال دوباره توجه تان به کار بر می گردد. حس جدیدی شما را آزار میدهد. حسی که ناشی از خیانت و فریب کاری دوستی است که اکنون به دشمن تبدیل شده است.

خیلی ها میدانند که هدایت بازی آل پاچینو در پدرخوانده ی ۲ به عهده ی او بود و پاچینو نیز که مدتها مترصد بود تا به خاطر رهنمودها و حمایت های فکری استادش به او ادای دین کند اسکار خود را برای فیلم رایحه ی زن به یاد و خاطره ی لی استر اسبرگ تقدیم کرد.
توجه به این مرد جنجالی از آن روست که تفکری مدرن در عرصه ی پرورش هنرپیشه به حساب می آید با این که خودش معترف است. که آموزشهای او در راستای آموزه های استانیسلافسکی است ولی با شهامت نظرات استاد روس را نقد میکند. در روش او اصالت با بازیگر است نه نقش به همین دلیل با تمهیدهای ویژه ای نظیر حافظه ی عاطفی هنر پیشه را وا میدار که از چارچوب متن فراتر رود.پ
روش او مخالف هر گونه تصنع و وانمود سازی در بازیگری است. سخن او شاید یادآور همان کلام فیلسوف قدیمی یونان باشد