جوزف کنراد
کُنراد با نام اصلی تئودور کوژینوسکی، زادۀ سومین روز دسامبر سال ۱۸۵۷ در منطقۀ بردیچیف است که آن زمان‌ها جزء امپراتوری روسیه به شمار می‌آمد.

پدرش آپولو کورزینوسکی، شاعر و مترجمی بود که از زبان‌های انگلیسی و فرانسه ترجمه می‌کرد و همین امر سبب شد تا جوزف در سنین کودکی و در کنار پدر، رمان‌های انگلیسی را به زبان‌های فرانسه و لهستانی بخواند.

کنراد سرگذشتی مهیج و پر پیچ و خم داشت. او از همان سنین کودکی، به دلیل فعالیت های ضد تزاریستی پدرش مجبور بود‌ دائماً به همراه خانواده در سفر یا تبعید باشد و مادرش را نیز در تبعید به شمال روسیه از دست داد.

از سویی، او آشنایی­اش با تئاتر، نمایشنامه و تسلطش بر زبان فرانسه را مدیون همین سفرهای بی‌شمار است. سرانجام این نویسندۀ بریتانیایی-لهستانی در سال ۱۸۹۴، در انگلستان ساکن شد و پس از آن، تقریباً تمام وقت خود را به ادبیات اختصاص داد.

نخستین رمانش ، حماقت آلمایر، با شخصیت مرکزی خانه‌به‌دوش، پس از اصلاحات فراوان، چاپ شد و با استقبال گرم منتقدان روبه‌رو شد.

پس از حماقت آلمایر، رانده‌شده از جزایر، کاکاسیاه کشتی نارسیسوس و لرد جیم از دیگر آثارش بودند.

پس از این آثار، کنراد رمان از چشم غربی را نوشت که به‌زعم بسیاری از منتقدان آثارش، حال و هوای آثار داستایفسکی در آن مشاهده می شد.

از حدود سال ۱۹۱۹ بود که منتقدان، آثار کنراد را ستودند و برخی آثارش منبعی شد برای اقتباس و ساخت فیلم. کنراد سال‌های واپسین عمر را نیز در ایالات متحده زندگی کرد و اوقاتش را برای نوشتن و واژه‌یابی در زبان انگلیسی صرف کرد.

دل تاریکی، نوسترومو، مأمور مخفی، غریبه دریازده و از چشم غربی از جمله آثار اوست.