ادبیات انگلیسی را می‌توان به دوره‌های مختلف زمانی تقسیم کرد که هر کدام با ویژگی‌ها و تحولات خاص خود مشخص می‌شوند. برخی از مهم‌ترین این دوره‌ها عبارتند از:
- ادبیات انگلیسی باستان (450 تا 1100 میلادی): این دوره شامل آثار اولیه به زبان انگلیسی، مانند حماسه بئووولف و شعرهای مذهبی است.
- ادبیات انگلیسی میانه (1100 تا 1500 میلادی): این دوره با تأثیر زبان نورمن و ظهور نویسندگانی مانند جفری چاوسر و ویلیام لانگ‌لند مشخص می‌شود.
- دوران رنسانس (1500 تا 1660 میلادی): این دوره شاهد شکوفایی ادبیات انگلیسی با ظهور نویسندگانی مانند ویلیام شکسپیر، کریستوفر مارلو و ادموند اسپنسر بود.
- دوران روشنگری (1660 تا 1780 میلادی): این دوره با تأکید بر عقل و منطق و ظهور نویسندگانی مانند جاناتان سوئیفت، دانیل دفو و ساموئل جانسون مشخص می‌شود.
- دوران رومانتیک (1780 تا 1830 میلادی): این دوره با تأکید بر احساسات و تخیل و ظهور نویسندگانی مانند ویلیام وردزورث، ساموئل تیلر کولریج و جین آستین مشخص می‌شود.
- دوران ویکتوریا (1830 تا 1900 میلادی): این دوره با ظهور رمان‌های واقع‌گرایانه و نویسندگانی مانند چارلز دیکنز، ویلیام ام. تاکری، جین آستن و خواهران برونته مشخص می‌شود.
- دوران مدرن (1900 تا به امروز): این دوره شامل طیف گسترده‌ای از جنبش‌های ادبی، از جمله مدرنیسم، پست‌مدرنیسم و ادبیات پسااستعماری است.
برخی از مهم‌ترین نویسندگان انگلیسی:
ادبیات انگلیسی شامل تعدادی از مشهورترین نویسندگان جهان، از جمله:
- ویلیام شکسپیر: نمایشنامه‌نویس، شاعر و نویسنده انگلیسی که به عنوان بزرگترین نویسنده زبان انگلیسی و بزرگترین نمایشنامه‌نویس جهان شناخته می‌شود.
- جین آستین: رمان‌نویس انگلیسی که به خاطر رمان‌های طنز و اجتماعی خود مانند "غرور و تعصب" و "عقل و احساس" مشهور است.
- چارلز دیکنز: رمان‌نویس و روزنامه‌نگار انگلیسی که به خاطر رمان‌های واقع‌گرایانه خود مانند "الیور توئیست" و "داستان دو شهر" مشهور است.
- ویلیام وردزورث: شاعر انگلیسی که به عنوان یکی از رهبران جنبش رمانتیک شناخته می‌شود.
- جورج اورول: رمان‌نویس و مقاله‌نویس انگلیسی که به خاطر آثار ضد اتوپیایی خود مانند "1984" و "مزرعه حیوانات" مشهور است.
